Taryfy

Warszawa,  23 lutego 2024 r.

 

Prezes

Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie

KWT.70.318.2023

• Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o. w Przyszowicach
• Wójt Gminy Gierałtowice

DECYZJA

Na podstawie art. 24j w związku z art. 24b, art. 24c oraz art. 27c ustawy z dnia 7 czerwca 2001r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (Dz. U. z 2023 r. poz. 537, zwanej dalej ,,uzzwoś"), w związku z art. 104 i art. 138 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 775, zwanej dalej ,,Kpa"),

po rozpatrzeniu

odwołania z dnia 22 listopada 2023 r., wniesionego przez Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o. w Przyszowicach – reprezentowaną przez pełnomocnika - od decyzji Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Gliwicach PGW Wody Polskie z dnia 3 listopada 2023 r., GL.RZT.70.105.2023, odmawiającej skrócenia okresu obowiązywania taryfy zatwierdzonej decyzją Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Gliwicach PGW Wody Polskie z dnia 19 kwietnia 2021r., GL.RZT.70.65.2021, oraz zatwierdzenia nowej taryfy za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków na terenie gminy Gierałtowice na okres 3 lat, przedłożonej wnioskiem z dnia 29 sierpnia 2023 r. przez Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o. w Przyszowicach,

• uchylam zaskarżoną decyzję w całości,
• skracam okres obowiązywania taryfy za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków na terenie gminy Gierałtowice, zatwierdzonej decyzją Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Gliwicach PGW Wody Polskie z dnia 19 kwietnia 2021r., GL.RZT.70.65.2021, oraz
• zatwierdzam taryfę za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków na terenie gminy Gierałtowice na okres 3 lat.

Taryfa stanowi załącznik do niniejszej decyzji oraz jej integralną część.

Niniejsza decyzja podlega opłacie, o której mowa w art. 24d uzzwoś. Opłatę w wysokości 658,99 zł (słownie: sześćset pięćdziesiąt osiem złotych 99/100) należy uiścić na rachunek bankowy organu regulacyjnego - Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Gliwicach Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie – nr 88 1130 1017 0020 1510 6720 0021 w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna.

UZASADNIENIE

Aktualnie obowiązująca taryfa za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków na terenie gminy Gierałtowice, została zatwierdzona na okres 3 lat na wniosek Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o. w Przyszowicach (zwanej dalej ,,Przedsiębiorstwem", „Stroną”, „Spółką” lub ,,Wnioskodawcą”), decyzją Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Gliwicach PGW Wody Polskie (zwanego dalej ,,Dyrektorem RZGW", „regulatorem”, „organem regulacyjnym" lub „organem I instancji”) z dnia 19 kwietnia 2021r., GL.RZT.70.65.2021. Koniec okresu obowiązywania taryfy przypada na dzień 21 maja 2024 r.

Po rozpatrzeniu wniosku Spółki z dnia 30 marca 2022 r., Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Gliwicach PGW Wody Polskie decyzją z dnia 15 lipca 2022 r., GL.RZT.70.18.2022, odmówił skrócenia okresu obowiązywania taryfy zatwierdzonej decyzją własną z dnia 19 kwietnia 2021r., GL.RZT.70.65.2021, oraz zatwierdzenia nowej taryfy za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków na terenie gminy Gierałtowice na okres 3 lat.

Przedsiębiorstwo zaskarżyło ww. decyzję organu regulacyjnego w trybie odwoławczym do Prezesa PGW Wody Polskie, który decyzją z dnia 30 września 2022 r., KWT.70.79.2022, uchylił ją w całości i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy, decyzją z dnia 19 grudnia 2022 r., GL.RZT.70.18.2022, Dyrektor RZGW w Gliwicach ponownie odmówił skrócenia okresu obowiązywania taryfy zatwierdzonej decyzją własną z dnia 19 kwietnia 2021 r., GL.RZT.70.65.2021, oraz zatwierdzenia nowej taryfy za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków na terenie gminy Gierałtowice na okres 3 lat.

W wyniku rozpatrzenia odwołań Spółki i Wójta Gminy Gierałtowice, Prezes PGW Wody Polskie, decyzją z dnia 12 kwietnia 2023 r., KWT.70.18.2023, utrzymał w mocy ww. decyzję organu I instancji.

Na ww. decyzję organu II instancji Przedsiębiorstwo wniosło skargę, która obecnie jest przedmiotem postępowania sądowoadministracyjnego przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie.

W tym stanie rzeczy dnia 29 sierpnia 2023 r. Spółka przedłożyła organowi regulacyjnemu kolejny wniosek, datowany na 28 sierpnia 2023 r., o skrócenie okresu obowiązywania taryfy za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków na terenie gminy Gierałtowice, zatwierdzonej decyzją Dyrektora RZGW z dnia 19 kwietnia 2021r., GL.RZT.70.65.2021, i odrębnym wnioskiem z tej samej daty ­ o zatwierdzenie nowej taryfy za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków na terenie gminy Gierałtowice na okres 3 lat.

Pismem z dnia 1 września 2023 r. regulator zawiadomił strony o wszczęciu postępowania administracyjnego w przedmiotowej sprawie i jednocześnie (odrębnymi pismami z tej samej daty) wezwał Wójta Gminy Gierałtowice oraz Wnioskodawcę do przedstawienia informacji, wyjaśnień i dokumentów. Odpowiedź Wójta Gminy Gierałtowice wpłynęła do organu w dniu 22 września 2023 r. Z kolei Przedsiębiorstwo udzieliło odpowiedzi w pismach z dnia 27 i 29 września 2023 r., przedkładając nowe dowody, w tym poprawiony projekt nowej taryfy wraz ze skorygowanymi tabelami.

W dniu 9 października 2023 r. organ regulacyjny powiadomił strony o zakończeniu postępowania administracyjnego i wyznaczył 7-dniowy termin na ewentualne wypowiedzenie się co do zebranych w sprawie dowodów i materiałów oraz zgłoszonych żądań. Jednocześnie, realizując obowiązek określony w art. 79a Kpa, regulator poinformował, że na dzień wysyłania informacji nie są spełnione (lub wykazane) przesłanki zależne od strony, co może skutkować wydaniem decyzji niezgodnej z żądaniem strony. Poinformowano przy tym Wnioskodawcę, że w wyżej wymienionym terminie może przedłożyć dodatkowe dowody celem wykazania spełnienia przesłanek uzasadniających wydanie decyzji zgodnej z żądaniem strony.

W odpowiedzi z dnia 18 października 2023 r. Wnioskodawca odniósł się merytorycznie do treści ww. zawiadomienia z dnia 9 października 2023 r., udzielając dodatkowych wyjaśnień.

Ostatecznie, po rozpatrzeniu sprawy, Dyrektor RZGW decyzją z dnia 3 listopada 2023 r., GL.RZT.70.105.2023, odmówił skrócenia okresu obowiązywania taryfy zatwierdzonej decyzją własną z dnia 19 kwietnia 2021r., GL.RZT.70.65.2021, oraz zatwierdzenia nowej taryfy za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków na terenie gminy Gierałtowice na okres 3 lat.

W uzasadnieniu organ I instancji zidentyfikował następujące, wskazywane przez Stronę, przesłanki skrócenia obowiązującej taryfy: wzrost kosztów wynagrodzeń, wzrost kosztów hurtowego zakupu wody, wzrost kosztów energii elektrycznej, materiałów biurowych, obsługi prawnej i medycyny pracy, wzrost kosztów obsługi zadłużenia, usług remontowych, usług badań laboratoryjnych, wzrost kosztów wywozu osadów, wzrost kosztów roboczogodziny ochrony oczyszczalni, inflacja, z których uznał tylko wzrost kosztów hurtowego zakupu wody za uzasadniony przypadek w rozumieniu art. 24j ust. 1 uzzwoś, aczkolwiek i w tym zakresie zwrócił uwagę na niekorzystne - jego zdaniem - zjawisko, jakim jest strata wody na poziomie 19%. Uzasadniając odmowę uwzględnienia pozostałych, wskazywanych przez Stronę, przyczyn wygaszenia dotychczasowej taryfy, regulator podniósł w szczególności, że nie kwestionuje wysokości wynagrodzeń pracowników Spółki, jednakże poddał w wątpliwość zastosowaną alokację kosztów wynagrodzeń oraz sposób ich obliczenia. Organ regulacyjny podkreślił, że na wielkość wynagrodzeń ma wpływ właściciel przedsiębiorstwa, zatem należy mieć na uwadze optymalizację tej pozycji kosztowej, która nie zawsze oznacza zmniejszenie wydajności, czy redukcję etatów. Analiza danych i bazowanie na wskaźnikach efektywnościowych umożliwi znalezienie oszczędności w procesie planowania czasu pracy poprzez lepsze wykorzystanie dostępnych zasobów ludzkich i w konsekwencji zmniejszy koszt funkcjonowania przedsiębiorstwa. W odniesieniu do wzrostu kosztów energii, organ I instancji wskazał, że wynika ona ze zmian cen energii elektrycznej i opłat dystrybucyjnych. Ceny energii w 2018 r. kształtowały się na poziomie 344,89 zł/MWh, a obecnie na poziomie 508,01 zł/MWh. Nastąpił też wzrost opłat dystrybucyjnych z 218,24 zł/MWh na 410,58 zł/MWh. Koszty energii ustalono na podstawie zużycia energii w 2021r. oraz aktualnych cen. Przedstawiono umowę na zakup energii elektrycznej, umowę o świadczenie usług dystrybucyjnych, jednakże nie przedłożono dokumentów potwierdzających wielkość zużycia. W tym zakresie organ I instancji również podkreślił konieczność optymalizacji kosztów w przedsiębiorstwie, które można w pewien sposób ograniczyć poprzez odpowiednie metody zarządzania. W zakresie wzrostu kosztów materiałów i usług obcych, w tym materiałów biurowych, kosztów obsługi prawnej i medycyny pracy, jak również wzrostu kosztów roboczogodziny w firmie ochroniarskiej i wzrostu cen usług zagospodarowania osadów, regulator uznał, że pomimo przedłożonych przez Stronę dokumentów nie jest w stanie dokonać rzetelnej analizy ww. kosztów, gdyż - w ocenie organu regulacyjnego - Wnioskodawca nie wykazał, że materiały i usługi są niezbędne do realizacji zadań z podziałem na ich wykonanie w planowanych okresach taryfowych, a przedłożone kalkulacje nie są wystarczające, bowiem należałoby również przedstawić (oprócz umów, które załączono), faktury poniesione za zakup konkretnych materiałów, obrazujące zmieniające się ceny rynkowe. Ponadto koszty obsługi prawnej, medycyny pracy, czy zakupu materiałów biurowych nie są kosztami ekonomicznie uzasadnionymi i należałoby rozważyć, czy aby na pewno końcowi odbiory usług muszą zostać obciążeni ww. kosztami. W zakresie wzrostu cen usług zagospodarowania osadów Dyrektor RZGW podniósł, że w stosunku do 2021r. wzrosły one o 6%. Ceny wywozu osadów, które obowiązywały do końca 2021r. to: 391,35 zł netto/Mg osadu, a ceny wywozu osadów, które obowiązywały do końca 2023 r. to: 415,41 zł netto/Mg osadu. Przedstawiono umowy dot. wywozu osadów ściekowych, jednakże wytworzona przez Stronę tabela, obrazująca wzrost tych kosztów, stanowi wewnętrzne obliczenia Spółki. Wnioskodawca nie przedstawił dodatkowych faktur, czy innych dokumentów świadczących o faktycznej ilości przekazanych osadów ściekowych (przedłożono faktury dot. wywozu osadów ścieków, jednak dot. one okresu październik 2019 – wrzesień 2020), a więc organ regulacyjny poddał w wątpliwość przyjętą ilość osadów oraz wartość końcową dot. kosztów wywozu osadów. Tym samym Wnioskodawca nie

udokumentował w wystarczający sposób przesłanki dot. zmiany kosztów wywozu osadów. Oceniając przesłankę wzrostu kosztów remontów organ regulacyjny wyjaśnił, że przedstawiono umowy potwierdzające wzrost kosztów usług remontowych oraz tabelę dotyczącą ustalenia kosztów usług remontowych przy tej samej ilości wykonanych usług (porównanie kosztów z 2021r. w stosunku do kosztów w 2023 r.). Na podstawie ww. tabeli zaplanowano wartość kosztów remontów do taryfy. Organ zakwestionował, że dokładnie takie same remonty będą wykonane w okresie obowiązywania nowej taryfy i tym samym poddał w wątpliwość sposób i wysokość zaplanowania kosztów remontów we wniosku. Dodatkowo, planowanie kosztów remontów, zgodnie z § 7 ust. 6 rozporządzenia taryfowego, powinno być dokonywane stopniowo i rozłożone w czasie, czego Wnioskodawca nie uwzględnił. W zakresie wzrostu kosztów obsługi zadłużenia organ regulacyjny wskazał, że w gminie Gierałtowice na koniec 2015 r. zakończono proces przekazywania nowego zbiorczego systemu kanalizacji sanitarnej. Projekt współfinansowano ze środków NFOŚiGW w Warszawie (dofinansowanie), preferencyjnego kredytu z WFOŚiGW w Katowicach, kredytu komercyjnego w Banku Spółdzielczym oraz ze środków własnych Gminy i Przedsiębiorstwa. We wniosku uwzględniono koszty odsetek od kredytów związanych z realizacją ww. przedsięwzięcia. Koszty odsetek były dotychczas spłacane ze środków otrzymywanych z Gminy Gierałtowice. W związku z tym, że koszty odsetek wzrosły, a Gmina Gierałtowice nie ma możliwości finansowania spłaty odsetek, w większym zakresie niż dotychczas, to ciężar spłaty wzrostu odsetek spada

na Spółkę. Gmina ciągle pokrywa większą część przypadających do spłaty odsetek w kwocie 959 562,00 zł/rok. Spółka na każdy rok taryfowy przyjęła wysokość odsetek w kwocie 711828,15 zł, tj. proporcjonalnie na każdy rok taryfowy. Ma to na celu ochronę odbiorców przed drastycznym, skokowym wzrostem cen ścieków. Ponadto, Gmina dopłaca Spółce do spłaty rat kapitałowych, a więc koszty rat kapitałowych ponad wartość amortyzacji nie zostały ujęte w taryfie. Przedłożono harmonogram spłaty odsetek, umowę pożyczki z WFOŚiGW. Zdaniem organu I instancji wzrost kosztów obsługi zadłużenia nie byt nieprzewidywalny i nie wynika z okoliczności, którym nie mogło się zapobiec. Skoro budowa kanalizacji sanitarnej przyczynia się do drastycznego wzrostu cen ścieków, powstaje pytanie, czy inwestycja ta nie została przeszacowana. Zadłużenie Spółki w postaci kredytu i odsetek niesie konsekwencje zmiennych stóp procentowych, co powinno skłonić Spółkę do refleksji, że na przestrzeni lat i zmieniającej się sytuacji gospodarczej wzrost kosztów obsługi zadłużenia może mieć miejsce. W tym kontekście organ I instancji zauważył, że Gmina nie wykorzystała wszystkich możliwych rozwiązań mających na celu ograniczenie negatywnych skutków wzrostu cen ścieków dla odbiorców końcowych. Gmina powinna mieć na względzie szczególne interesy odbiorców końcowych, a więc swoich mieszkańców, a aby to realizować posiada szereg instrumentów (np. dalsze pokrywanie większych kosztów odsetek, dopłaty do cen wody i ścieków, zwolnienie z podatku od nieruchomości).

Dodatkowo, odnosząc się do projektu nowej taryfy, organ I instancji podniósł, że oprócz kosztów pozycji wskazywanych jako przesłanki skróceniowe, Wnioskodawca dokonał zwiększenia (w drugim i trzecim

12-miesięcznym okresie nowej taryfy) innych kosztów np. amortyzacji, co jest niedopuszczalne. Ponadto organ regulacyjny ustalił, ze koszty amortyzacji stanowią aż ok. 29% całości kosztów dot. ścieków, pomimo stawki amortyzacyjnej, która wynosi 0,7%. Tymczasem zarządzający może zdecydować o początkowym zmniejszeniu stawek amortyzacyjnych, a po kilku latach o podwyższeniu ich tak, aby nowa inwestycja nie doprowadziła do jednorazowego, znacznego wzrostu cen. Koszty te powinny być uwzględniane stopniowo i rozłożone w czasie. Organ regulacyjny uznał też, że niezafakturowane koszty ścieków (ponad 18%) są ujęte w taryfie i powodują zawyżenie ilości ścieków oraz ogólne zawyżenie kosztów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności. Koszty dotyczące ścieków niezafakturowanych nie mogą obciążać odbiorców usług, dla których przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne świadczy działalność w zakresie zbiorowego odprowadzania ścieków.

Reasumując, Dyrektor RZGW stwierdził, że zaprezentowane przez Wnioskodawcę ceny i stawki opłat w nowej taryfie zostały ustalone z naruszeniem przepisów § 3 pkt 1 lit. B rozporządzenia taryfowego,

tj. zasady ochrony odbiorców usług przed ich nieuzasadnionym wzrostem. Większość kosztów Przedsiębiorstwo powinno więc zoptymalizować do minimum. Usprawnieniu powinny podlegać również inne obszary, w tym zwłaszcza logistyka, cały proces dokonywania zakupów oraz pozyskiwania wszelkich materiałów, ponieważ pozwoli to w znacznym stopniu zmniejszyć koszty produkcji, nie doprowadzając do nagłej podwyżki cen.

W dniu 22 listopada 2023 r. (data nadania w polskiej placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe) Spółka złożyła odwołanie datowane na ten sam dzień, w którym zaskarżyła w całości decyzję Dyrektora RZGW z dnia 3 listopada 2023 r., GL.RZT.70.105.2023, zarzucając naruszenie:

1. przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy:

1. art. 7 w zw. z art. 77 § 1 Kpa i art. 80 Kpa, poprzez ich niezastosowanie, co przejawiło się w zaniechaniu przez organ ustalenia stanu faktycznego sprawy w sposób umożliwiający dokonanie prawidłowej subsumcji przepisów prawa materialnego i wydanie niewadliwej decyzji administracyjnej, czego wyrazem jest w szczególności nieuprawnione stwierdzenie w oparciu o materiał dowodowy sprawy, iż:
   1. wzrost kosztów wynagrodzeń z narzutami, powodowany wzrostem najniższego wynagrodzenia oraz zmianą wytycznych dotyczących stosowania jednolitych wskaźników makroekonomicznych będących podstawą oszacowania skutków finansowych projektowanych zmian, nie uzasadnia skrócenia obowiązywania i zatwierdzenia nowej taryfy, skoro: (i) odwołująca załączyła do akt sprawy plan kosztów wynagrodzeń dokumentujący sposób ustalenia kosztów wynagrodzeń z narzutami, (ii) uwzględniła w tym zakresie obiektywne podwyższone wskaźniki makroekonomiczne ustalone w aktualizacji Wytycznych dotyczących stosowania jednolitych wskaźników makroekonomicznych Ministra Finansów, (iii) zastosowała się do sposobu wyliczenia wynagrodzeń oraz świadczeń na rzecz pracowników określonego w rozporządzeniu taryfowym - uznać należało, iż odwołująca udokumentowała wystarczająco zmiany warunków ekonomicznych, na które się w tym zakresie powoływała,
   2. wartości w przedstawionych tabelach dotyczących samych kosztów wynagrodzeń (np. tabela 1, tabela 4, tabela 5), nawet po zsumowaniu pozycji dotyczących wynagrodzeń nie zgadzają się z wartościami podanymi w aktualnej tabeli D, co świadczy o wadliwości skalkulowania nowej taryfy, kiedy to w tabelach nr 1, 2 i 3 zawartych w pisemnych wyjaśnieniach odwołującej został przedstawiony sposób zaplanowania kosztów eksploatacji i utrzymania w taryfie, natomiast w tabelach D zostały ujęte koszty eksploatacji i utrzymania pomniejszone o koszty gotowości wchodzące w skład stawki opłaty abonamentowej, zgodnie z wytycznymi organu - wobec czego podnoszone w tym względzie „niespójności" w żadnym mierze nie dyskwalifikują prawidłowości sporządzenia projektu nowej taryfy,
   3. planowane we wniosku straty wody na poziomie 19% są nieakceptowalnie wysokie oraz świadczą o konieczności przeprowadzenia pro-oszczędnościowych inwestycji w zakresie ograniczenia marnotrawstwa wody, kiedy to uwzględniwszy, że: (i) odwołująca z roku na rok odnotowuje spadek strat wody w sieci wodociągowej, (ii) straty wody per se nie są kategorią zmian warunków ekonomicznych, którymi uzasadniano złożony wniosek, (iii) tzw. straty naturalne sieci wodociągowej są immanentną cechą każdej takiej sieci i mogą mieć zróżnicowany poziom w zależności od szeregu czynników zewnętrznych występujących na danym terenie, (iv) organ w żaden sposób nie sprecyzował, w jakim dokładnie zakresie ustalone straty ocenia za zbyt duże, (v) odwołująca zamierza przeprowadzić inwestycje mające na celu ograniczenie strat wody właśnie z proponowanego w nowej taryfie wzrostu cen - wobec powyższego przyjąć należało, iż ustalone poziomy straty wody w żadnym razie nie przemawiają przeciwko uwzględnieniu złożonego przez odwołującą wniosku,
   4. wzrost kosztów materiałów i usług obcych, w tym materiałów biurowych, kosztów obsługi prawnej, medycyny pracy, jak również wzrost roboczogodziny w firmie ochroniarskiej, będących podstawą oszacowania skutków finansowych projektowanych zmian, nie uzasadnia skrócenia obowiązywania dotychczasowej taryfy i zatwierdzenia nowej taryfy, kiedy to wobec udokumentowania wzrostu wspomnianych pozycji kosztowych, a także ich z natury rzeczy rudymentarne znaczenie dla funkcjonowania każdego profesjonalnego uczestnika obrotu - nie ma podstaw do kwestionowania ww. kosztów jako składowej podstaw wniosku o skrócenie obowiązywania dotychczasowej taryfy i zatwierdzenie nowej,
   5. wzrost zadłużenia odwołującej w związku ze wzrostem odsetek nie jest wystarczającym dowodem przemawiającym za orzeczeniem skrócenia obowiązującej taryfy i zatwierdzenia nowej, podczas gdy biorąc pod uwagę, że: (i) wzrost odsetek nie jest tożsamy ze wzrostem kosztów zadłużenia, które w okresie obowiązywania taryfy nie uległo u Wnioskodawcy zwiększeniu, zaś wniosek uzasadniano stricte wzrostem kosztów zadłużenia (odsetek właśnie), (ii) przy sporządzaniu obowiązującej taryfy nie przewidywano bezprecedensowego tempa wzrostu stawki WIBOR w latach 2021-2023, wskutek czego wystąpiła potrzeba uwzględnienia tego kosztu w nowej taryfie, (iii) od odwołującej niesłusznym jest oczekiwać, żeby antycypowała ona dokładną wielkość wskaźnika WIBOR oraz stopy redyskonta weksli ustalanego przez Radę Polityki Pieniężnej - uznać zatem należało, iż ta pozycja kosztowa może stanowić podstawę orzeczenia skrócenia obowiązywania taryfy i zatwierdzenia nowej,
   6. koszty dotyczące ścieków niezafakturowanych nie mogą obciążać odbiorców usług, dla których Wnioskodawca świadczy działalność w zakresie zbiorowego odprowadzania ścieków, kiedy to skoro: (i) technicznie niemożliwe jest doprowadzenie do tego, aby dodatkowe ścieki do kanalizacji nie wpływały (ii) Odwołująca odnotowuje stopniowe zmniejszanie się różnicy pomiędzy ściekami dopływającymi do oczyszczalni ścieków, a ilością ścieków zafakturowanych, (iii) brak uwzględnienie tej pozycji kosztowej może spowodować, że Odwołująca nie będzie dysponowała środkami na poprawę efektywności sieci kanalizacyjnej - niezasadnym wydaje się w takim razie wykluczać możliwości obciążenia ww. kosztami odbiorców usług jako immanentnie związanymi z działalnością spółki w zakresie zbiorowego odprowadzania ścieków;
2. art. 7 w zw. z art. 8 Kpa w zw. z art. 77 § 1 Kpa, poprzez niezebranie w sposób wyczerpujący materiału dowodowego i nierozpatrzenie go w całości, wyrażające się w obciążeniu odwołującej negatywnymi konsekwencjami nieudokumentowania przesłanek skrócenia okresu obowiązywania taryfy, kiedy to w kwestiach wątpliwych i wobec nieuzyskania od odwołującej satysfakcjonujących wyjaśnień i dokumentów, przede wszystkim w zakresie:
   1. ustalenia przyczyn „niespójności" pomiędzy wartościami podanymi w aktualnej tabeli D, a danymi wskazanymi w przedstawionych tabelach dotyczących samych kosztów wynagrodzeń (np. tabela 1, tabela 4, tabela 5), nawet po zsumowaniu pozycji dotyczących wynagrodzeń,
   2. wskazania i udokumentowania wielkości zużycia energii elektrycznej w związku z planowanym wzrostem kosztów energii elektrycznej i jej dystrybucji,
   3. udokumentowania przedstawionych kalkulacji dotyczących kosztów materiałów i usług obcych poprzez przedłożenie faktur poniesionych na zakup konkretnych materiałów obrazujących zmieniające się ceny rynkowe,
   4. udokumentowania przyjętej ilości osadów oraz wartości końcowej dotyczącej kosztów wywozu osadów w drodze przedłożenia stosownych faktur i innych dokumentów, wskazujących na faktyczną ilość przekazanych osadów ściekowych,
   5. zweryfikowania, czy i w jakim zakresie wykaz porównawczy usług remontowych z lat 2021 oraz 2023 dokumentuje koszty, które Wnioskodawca musi ponosić cyklicznie,

organ administracyjny powinien był wezwać Wnioskodawcę do dostarczenia dodatkowych

wyjaśnień i dokumentów, z dokładnym sprecyzowaniem, co do których kosztów oraz jakiego konkretnie stopnia ich uszczegółowienia oczekuje, a przede wszystkim jakie konkretnie dokumenty Wnioskodawca winien organowi dostarczyć;

3. art. 8 w zw. z art. 107 § 3 Kpa, poprzez nienależyte uzasadnienie zaskarżonej decyzji, uniemożliwiające realizację zasady pogłębiania zaufania obywateli do organów państwa, wyrażające się w pominięciu kompleksowego i wyczerpującego uzasadnienia podstaw odmowy skrócenia taryfy i zatwierdzenia nowej taryfy, przede wszystkim w zakresie wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, oraz dowodów, na których się oparł oraz ewentualnych przyczyn, z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej, między innymi poprzez brak dostatecznego wyjaśnienia w uzasadnieniu decyzji, z jakich powodów nie był on w stanie dokonać rzetelnej analizy kosztów dotyczących materiałów i badań laboratoryjnych, kosztów ochrony oczyszczalni ścieków, kosztów obsługi prawnej, opieki zdrowotnej z zakresu badań medycyny pracy, czy materiałów biurowych;

2. prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy:
   1. art. 24j uzzwoś, poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, skutkujące uznaniem, iż w niniejszej sprawie nie wystąpiły przesłanki uzasadniające skrócenie obowiązywania dotychczasowej taryfy i zatwierdzenie nowej taryfy, pomimo że okoliczności wskazywane we wniosku świadczą o tym, że proponowane wzrosty cen są celowe i zgodne z obowiązującymi przepisami prawa, a przede wszystkim, że znajdują one uzasadnienie w świetle zmian sytuacji ekonomicznej Spółki, które wystąpiły w czasie obowiązywania aktualnej taryfy (a więc, o których odwołująca nie miała i nie mogła mieć wiedzy w czasie składania poprzedniego wniosku taryfowego);
   2. art. 24j w zw. z art. 24c ust. 1 pkt 2 uzzwoś, poprzez błędną ich wykładnię, wyrażającą się w bezwzględnym przedkładaniu ochrony odbiorcy końcowego nad kondycją finansową przedsiębiorstw wodno-kanalizacyjnych, abstrahując od tego, że nierentowność działalności tych przedsiębiorstw, prowadząc do ich nieuniknionej upadłości, znacznie poważniej uderza w interesy odbiorców końcowych, niż podwyżka cen w perspektywie krótkoterminowej;
   3. § 3 pkt 1 lit. a i b rozporządzenia taryfowego, poprzez jego błędną  wykładnię, zasadzającą się na nieuprawnionym przyjęciu, że wystarczającym i w gruncie rzeczy jedynym kryterium pozwalającym organowi na wydanie decyzji negatywnej w sprawie jest ochrona interesów odbiorców usług przed jakimkolwiek wzrostem cen, bezpodstawnie pomijając przy tym całkowicie interes Spółki jako przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego, a tym samym abstrahując od oceny celowości ponoszonych przez Spółkę kosztów oraz istniejącej zasadności wzrostu cen, a w efekcie zmuszając Spółkę de facto do prowadzenia działalności poniżej rzeczywistych kosztów;
   4. art. 3 ust. 1 uzzwoś w zw. z art. 24 ust. 6 uzzwoś, poprzez ich błędną wykładnię, wyrażającą się w uznaniu, iż w kontekście spełnienia przesłanek do skrócenia okresu obowiązywania taryfy istotnym pozostaje to, czy gmina jako jedyny wspólnik przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjnego podjęła działania obliczone na ochronę swoich mieszkańców-odbiorców usług przedsiębiorstwa przed nadmierną podwyżką cen i stawek opłat, podczas gdy ewentualną uchwałę o dopłacie dla jednej, wybranych lub wszystkich taryfowych grup odbiorców usług rada gminy może podjąć, a nie musi, co oznacza, że uchwalenie takich dopłat zależne jest wyłącznie od decyzji i dobrej woli rady gminy, na co przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne nie ma żadnego wpływu - w związku z czym kwestia ta nie powinna mieć znaczenia przy ocenie zasadności wniosku o skrócenie okresu obowiązywania taryfy.

 

 

Zarzucając powyższe Wnioskodawca wniósł o:

1. wydanie w trybie art. 132 § 1 Kpa nowej decyzji przez organ, który wydał zaskarżoną decyzję, zmieniając ją w ten sposób, że:
   1. skróci okres obowiązywania taryfy zatwierdzonej decyzją Dyrektora RZGW z dnia 19 kwietnia 2021r., GL.RTZ.70.65.2021,
   2. zatwierdzi taryfę za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków na terenie gminy Gierałtowice, przedłożoną wnioskiem z dnia 28 sierpnia 2023 r. przez Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o. w Przyszowicach;

zaś w razie nieuwzględnienia powyższego, wniósł o:

1. uchylenie zaskarżonej decyzji w całości w trybie z art. 138 § 2 Kpa i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi i instancji, z uwagi na jej wydanie z naruszeniem przepisów postanowienia oraz to, że konieczny do wyjaśnienia zakres sprawy ma istotny wpływ na jej rozstrzygnięcie, ewentualnie
2. uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i w tym zakresie orzeczenie co do istoty sprawy.

Odwołanie wniesiono w terminie. Zostało ono przekazane do siedziby Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie w Warszawie w dniu 29 listopada 2023 r. przy piśmie organu regulacyjnego z dnia 24 listopada 2023 r., wraz z całością akt sprawy. Dyrektor RZGW nie dopatrzył się w zaskarżonej decyzji nieprawidłowości i wniósł o jej utrzymanie w mocy.

Uwzględniając fakt, że organ odwoławczy bada zaskarżoną decyzję pod kątem jej legalności oraz, że nie jest związany zarzutami zawartymi w odwołaniu, Prezes Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie (zwany dalej Prezesem PGW WP, organem odwoławczym, organem Il instancji) zważył co następuje.

Na wstępie należy wskazać, że organ odwoławczy jest obowiązany ocenić prawidłowość decyzji pierwszoinstancyjnej nie tylko w granicach zarzutów przedstawionych w odwołaniu, lecz także pod kątem przepisów prawa materialnego i procesowego, które mają zastosowanie w sprawie rozstrzygniętej tą decyzją.

Aktem prawnym regulującym wydawanie decyzji zatwierdzających taryfy za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków jest ustawa z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków. Szczegółowe sposoby określania taryf wskazuje rozporządzenie taryfowe (rozporządzenie Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia 27 lutego 2018 r. w sprawie określania taryf, wzoru wniosku o zatwierdzenie taryfy oraz warunków rozliczeń za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków; Dz.U. z 2022 r. poz. 1074), na którego podstawie odbywa się również odpowiednia ich ocena przez organ regulacyjny. Decyzje wydawane w tym przedmiocie przez dyrektorów regionalnych zarządów gospodarki wodnej poddawane są kontroli w procesie odwoławczym, którą sprawuje Prezes Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie i stosuje przy tym art. 138 Kpa, regulujący rodzaje decyzji odwoławczych. Zatem w postępowaniu odwoławczym organ II instancji będzie miał kompetencje merytoryczno-reformacyjne oraz kompetencje kasatoryjne. Po rozpoznaniu kwestii będącej przedmiotem zaskarżonej decyzji organ II instancji, w przypadku gdy: rozstrzygnięcie będzie pokrywało się z rozstrzygnięciem organu I instancji — utrzyma w mocy zaskarżoną decyzję; rozstrzygnięcie to nie będzie pokrywało się z rozstrzygnięciem organu I instancji – uchyli zaskarżoną decyzję i wyda decyzję rozstrzygającą odmiennie kwestię, będącą przedmiotem odwołania; gdy natomiast wystąpią przesłanki określone w art. 138 § 2 Kpa — uchyli zaskarżoną decyzję i przekaże sprawę do ponownego rozpoznania organowi I instancji.

Niniejsze postępowanie dotyczy rozpoznania wniosku o skrócenie okresu obowiązywania dotychczasowej taryfy, złożonego w trybie art. 24j uzzwoś. Zgodnie z treścią art. 24j ust. 1 uzzwoś w uzasadnionych przypadkach, w szczególności jeżeli wynika to z udokumentowanych zmian warunków ekonomicznych oraz wielkości usług i warunków ich świadczenia, przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne w trakcie obowiązywania dotychczasowej taryfy może złożyć do organu regulacyjnego wniosek o skrócenie okresu obowiązywania tej taryfy wraz z projektem nowej taryfy oraz uzasadnieniem, jednak nie później niż przed rozpoczęciem biegu terminu 120 dni od planowanego dnia wejścia w życie nowej taryfy. Przepisy art. 24b24e i art. 24f ust. 1 stosuje się odpowiednio. W ocenie organu odwoławczego użycie przez ustawodawcę określenia w uzasadnionych przypadkach oznacza, że postępowanie w przedmiocie skrócenia okresu obowiązywania dotychczasowej taryfy jest specjalnym trybem, umożliwiającym wprowadzenie nowej taryfy w trakcie obowiązywania 3-letniego okresu trwania taryfy zatwierdzonej przez organ regulacyjny w trybie określonym w art. 24b uzzwoś. Jak wynika z treści omawianego przepisu przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne jest uprawnione do złożenia wniosku jedynie w uzasadnionych przypadkach. Taką sytuację może stanowić w szczególności zmiana warunków ekonomicznych oraz wielkości usług i warunków ich świadczenia. Katalog przesłanek nie jest zamknięty, na co wskazuje użycie sformułowania w szczególności. Dodatkowo przesłanki te muszą być udokumentowane.

Podkreślić należy, że art. 24j ust. 1 uzzwoś daje przedsiębiorstwu jedynie uprawnienie do złożenia wniosku o skrócenie obowiązującej taryfy, jednak nie obliguje on w żadnym wypadku organu regulacyjnego do automatycznego skrócenia okresu obowiązywania dotychczasowej taryfy. Oznacza to, że każdorazowo organ regulacyjny powinien zbadać, czy okoliczności przedstawione przez przedsiębiorstwo we wniosku o skrócenie taryfy stanowią przypadek uzasadniający skrócenie dotychczasowej taryfy, tj. czy stanowią one określony w przepisie uzasadniony przypadek. Przez ów uzasadniony przypadek rozumieć należy w szczególności sytuację, w której wnioskodawca powołuje się na okoliczności, które powstały w czasie obowiązywania taryfy, oraz o których nie miał i nie mógł mieć wiedzy w czasie składania wniosku taryfowego dotyczącego taryfy obecnie obowiązującej. Co szczególnie zasługuje na podkreślenie — zgodnie z art. 20 ust 1 uzzwoś przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne określa taryfę na okres 3 lat. Mając na uwadze czasowy wymiar obowiązywania taryf, zgodnie z art. 24b ust. 2 uzzwoś przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne składa wniosek o zatwierdzenie taryfy w terminie 120 dni przed dniem upływu okresu obowiązywania dotychczasowej taryfy. Zasadą jest zatem, że zatwierdzona taryfa obowiązuje przez okres 3-letni i nowa taryfa zatwierdzana jest w związku z następującym upływem okresu obowiązywania dotychczasowej taryfy. W uzasadnieniu projektu ustawy wskazano, że wydłużenie okresu obowiązywania taryf na okres 3 lat ma na celu w szczególności możliwość bilansowania dostępnych zasobów wodnych w okresie dłuższym niż I rok z uwagi na możliwość wystąpienia zjawisk ekstremalnych (np. suszy) oraz wyceny dostępności tego zasobu, a tym samym pewności tej wyceny dla odbiorców usług wodnych, a co za tym idzie — odbiorców usług wodociągowo-kanalizacyjnych. Oznacza to, że skrócenie okresu obowiązywania aktualnej taryfy w celu wcześniejszego zatwierdzenia w jej miejsce nowej taryfy na podstawie art. 24j uzzwoś ma charakter wyjątku ustawowego od standardowego trybu zatwierdzania taryf wynikającego z regulacji właściwych przepisów ustawy, a w szczególności art. 24b ust. 2 uzzwoś w zw. z art. 20 ust. 1 uzzwoś. Wyjątek taki nie powinien podlegać wykładni rozszerzającej, a jego granice winny być ściśle przestrzegane.

W razie stwierdzenia zasadności wniosku o skrócenie — organ regulacyjny, stosując odpowiednio przepisy art. 24b-24e i art. 24f ust. 1 uzzwoś, ocenia projekt taryfy i analizuje zmiany warunków ekonomicznych wykonywania przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne działalności gospodarczej, w tym marżę zysku, oraz weryfikuje koszty przedsiębiorstwa pod względem celowości ich ponoszenia w celu zapewnienia ochrony interesów odbiorców usług przed nieuzasadnionym wzrostem cen. W wyniku pozytywnie przeprowadzonej oceny wniosku taryfowego organ regulacyjny w decyzji zatwierdzającej taryfę orzeka o skróceniu czasu obowiązywania dotychczasowej taryfy (art. 24j ust. 2 uzzwoś). Procedowanie wniosku składanego w trybie przewidzianym tym przepisem winno mieć zatem charakter etapowy. W pierwszym etapie należy zbadać, czy okoliczności przedstawione przez przedsiębiorstwo we wniosku stanowią przypadek uzasadniający skrócenie dotychczasowej taryfy — dopiero pozytywna ocena tych okoliczności (a przynajmniej jednej z nich) stanowi warunek niezbędny i konieczny do przeprowadzenia oceny, analizy i weryfikacji nowego wniosku taryfowego, tj. podjęcia czynności, o których mowa w art. 24c ust. 1 uzzwoś. Bez tej pozytywnej oceny wstępnej (w zakresie skrócenia) nowy wniosek taryfowy nie będzie mógł zostać zatwierdzony — bez względu na to, czy wynik jego oceny i analizy byłby pozytywny czy negatywny. Jednocześnie również — jeśli ocena, analiza i weryfikacja projektu nowej taryfy nie zostanie zakończona wynikiem pozytywnym, umożliwiającym jej zatwierdzenie, organ nie może orzec o skróceniu okresu obowiązywania dotychczasowej taryfy nawet pomimo uprzedniej pozytywnej oceny przesłanek skrócenia — niedopuszczalne byłoby bowiem doprowadzenie do braku jakiejkolwiek taryfy.

Zgodnie z art. 27c ust. 1 uzzwoś do postępowania przed organem regulacyjnym mają zastosowanie przepisy Kpa. Oznacza to, że organ taki ma prawo do podjęcia wszelkich czynności niezbędnych do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy, mając na względzie interes społeczny i słuszny interes obywateli zgodnie z zasadą prawdy obiektywnej wyrażoną w art. 7 Kpa, oraz jest zobowiązany w oparciu o art. 77 § 1 Kpa w sposób wyczerpujący zebrać i rozpatrzyć cały materiał dowodowy. Art. 27b ust. 1 uzzwoś stanowi z kolei, że w celu wykonywania zadań określonych w ustawie organ regulacyjny może wzywać przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne, odbiorcę usług lub gminę, w wyznaczonym terminie nie krótszym niż 7 dni, do przekazywania informacji lub dokumentów niezbędnych do wykonywania tych zadań. Wydając decyzję kończącą postępowanie należy z kolei pamiętać, że stosownie do art. 107 § 3 Kpa, uzasadnienie faktyczne decyzji powinno w szczególności zawierać wskazanie faktów, które organ uznał za udowodnione, dowodów, na których się oparł, oraz przyczyn, z powodu których innym dowodom odmówił wiarygodności i mocy dowodowej, zaś uzasadnienie prawne - wyjaśnienie podstawy prawnej decyzji, z przytoczeniem przepisów prawa.

Oznacza to, że - mając na uwadze opisaną wyżej specyfikę procesową trybu skróceniowego oraz jego dwuetapowość - organ I instancji był zobligowany w pierwszej kolejności właściwie zidentyfikować przesłanki, na które Spółka powołała się we wniosku, składanym w trybie szczególnym, przewidzianym w art. 24j uzzwoś, a następnie zweryfikować - w oparciu o przedłożone przez Wnioskodawcę dowody i z uwzględnieniem zasady swobodnej oceny dowodów, określonej w art. 80 Kpa - czy stanowią one uzasadnione przypadki w rozumieniu ww. przepisu. W przypadku, gdyby załączony do wniosku materiał dowodowy nie był pełny lub wystarczający w tym zakresie, regulator winien był dążyć do jego uzupełnienia przy współpracy ze Stroną, którą należało wezwać do należytego i kompletnego udokumentowania wystąpienia przesłanek, na które powołała się we wniosku. Na etapie wydawania decyzji zamykającej niniejsze postępowanie administracyjne Dyrektor RZGW zobowiązany był właściwie, z uwzględnieniem m.in. art. 107 § 3 Kpa, kwestię tę w sposób pełny i przekonujący uzasadnić, w oparciu o całokształt zgromadzonego materiału dowodowego.

Dyrektor RZGW w Gliwicach nie wszystkim tym obowiązkom w pełni sprostał. W szczególności, w ocenie organu II instancji, mimo iż regulator podjął w sprawie prawidłowe działania wyjaśniające i w rezultacie zgromadził pełny materiał dowodowy potrzebny do wydania decyzji, to jednak skarżone rozstrzygnięcie zostało wydane z naruszeniem zasady swobodnej oceny materiału dowodowego przewidzianej w art. 80 Kpa, co w konsekwencji doprowadziło do naruszenia art. 24j ust. 1 uzzwoś i zasad określonych w stosowanych odpowiednio przepisach art. 24b-24e i art. 24f ust. 1 uzzwoś. W związku z tym Prezes PGW Wody Polskie, w wyniku rozpatrzenia sprawy w postępowaniu odwoławczym, odmiennie ocenił materiał dowodowy i w konsekwencji uznał, że konieczne jest uchylenie zaskarżonej decyzji Dyrektora RZGW oraz wydanie tzw. rozstrzygnięcia reformatoryjnego, przewidzianego w art. 138 § 1 pkt 2 Kpa. Dla potrzeb wyjaśnienia przedmiotowej kwestii zasadne jest przywołanie tezy wyroku WSA w Krakowie z dnia 8 stycznia 2019 r., sygn. akt Il SA/Kr 1313/18: Osnowa (sentencja) reformatoryjnej decyzji organu odwoławczego, przewidzianej w art. 138 § 1 pkt 2 k.p.a., jest złożona i obejmuje dwa elementy: pierwszy to rozstrzygnięcie o uchyleniu w całości lub w części zaskarżonej decyzji, a drugi – to rozstrzygnięcie co do istoty sprawy w odpowiednim zakresie. W razie uchylenia zaskarżonej decyzji w całości, ów drugi element musi mieć charakter kompleksowy i kompletny - musi być zredagowany niejako "od początku”; musi zawierać pełną, determinowaną prawem materialnym i okolicznościami faktycznymi, treść.

W niniejszej sprawie przedmiotem procedowania jest wniosek o skrócenie taryfy z dnia 28 sierpnia 2023 r. W przedmiotowym wniosku Strona wskazała zmiany warunków ekonomicznych uzasadniające konieczność skrócenia taryfy Spółka, lecz ostateczny ich katalog sformułowała w pkt Ad. 3 wyjaśnień zawartych w piśmie z dnia 29 września 2023 r., wskazując:

1. w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę (wzrost wszystkich kosztów o 312 088,94 zł/rok w okresie 1-12 m-ca nowej taryfy, po odjęciu kosztów pozostałej działalności):

• wzrost kosztów zakupu wody w hurcie, wyjaśniając, że wynika on wyłącznie ze wzrostu cen hurtowego zakupu wody u dostawców hurtowych, przy czym ilość zakupu wody uległa obniżeniu w związku z ograniczeniem strat wody. W tym zakresie Spółka przedłożyła kopie stosownych umów/aneksów zakupu wody, a także tabelaryczne zestawienie cen zakupu wody w hurcie w dacie zatwierdzenia obowiązującej taryfy do chwili sporządzenia tabeli oraz tabelaryczny plan kosztów zakupu wody w aktualnej taryfie i we wniosku o skrócenie;
• wzrost kosztów wynagrodzeń z narzutami, co spowodowane jest wzrostem najniższego wynagrodzenia oraz zmianą wskaźników makroekonomicznych. Na pierwszy okres obowiązywania nowej taryfy został on zaplanowany na podstawie aktualnego zatrudnienia i angaży oraz średniorocznego wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych. Na poparcie powyższego Spółka załączyła plan kosztów wynagrodzeń dokumentujący wzrost kosztów na 2023 r.;
• wzrost kosztów ogólnozakładowych ze względu na opisany wyżej wzrost kosztów wynagrodzeń z narzutami oraz wzrost kosztów energii elektrycznej, materiałów biurowych, obsługi prawnej i medycyny pracy w stosunku do założeń w aktualnej taryfie. Zostało to zobrazowane w tabeli zmiany kosztów ogólnozakładowych w nowej taryfie w stosunku do kosztów zaplanowanych w dotychczasowej taryfie na okres 25-36 m-ca. Klucze podziału tych kosztów nie uległy zmianie w stosunku do taryf dotychczasowych. Pomimo wzrostu kosztów ogólnozakładowych na wodzie o 109 072,44 zł, to faktycznie w projekcie taryfy uwzględniono wzrost o 43.702,21 zł ze względu na wzrost sprzedaży usług w zakresie prowadzonej działalności wodociągowej. Spółka załączyła w tym zakresie plan kosztów wynagrodzeń na 2023 r. oraz umowy na obsługę prawną Spółki;

2. w zakresie zbiorowego odprowadzania ścieków (wzrost wszystkich kosztów 0 825 607,18 zł/rok w okresie 1-12 m-ca nowej taryfy, po odjęciu kosztów pozostałej działalności):

• wzrost wydatków na spłatę odsetek od pożyczek inwestycyjnych ponad wartość odsetek, które były ustalone do spłaty w dotychczasowej taryfie, co znalazło zobrazowanie w harmonogramie spłaty odsetek załączonym do akt sprawy. Spółka przedstawiła również tabelę ustalenia wzrostu kosztów odsetek w stosunku do kosztów w aktualnej taryfie, z której wynika, że w kolejnych 12-miesięcznych okresach projektowanej taryfy wzrost ten będzie wynosił odpowiednio: 1 041 436,93 zł; 785 578,32 zł; 308 469,20 zł. Koszty te jednak Spółka zsumowała, dzieląc później na trzy roczne okresy obowiązywania taryfy i w rezultacie ustaliła - uwzględniając zasadę ochrony odbiorców usług oraz optymalizacji kosztów – na równym poziomie na każdy rok planowanej taryfy w wysokości 711 828,15 zł, co przełożyło się na wzrost ceny odprowadzania ścieków o 2,28 zł. Gmina Gierałtowice nadal będzie pokrywać większą część przypadających do spłaty odsetek w kwocie 959 562,00 zł/rok. Ponadto Gmina będzie dopłacać Spółce do spłaty rat kapitałowych: 01.12.2023-30.11.2024 - 2 812 892,00 zł; 01.12.2024-30.11.2025 - 6 590 124,50 zł; 01.12.2025-30.11.2026 - 7 513 080,00 zł. Koszty rat kapitałowych przekraczające koszty amortyzacji w taryfie dot. zbiorowego odprowadzania ścieków pokrywa Gmina;
• wzrost kosztów zakupu materiałów w związku ze wzrostem kosztów materiałów laboratoryjnych do badań ścieków, co Strona poparła kopiami umów na zakup tych materiałów oraz tabelarycznym zestawieniem wzrostu kosztów materiałów laboratoryjnych w poszczególnych okresach obowiązującej taryfy;
• wzrost kosztów usług obcych, w tym:

• badań laboratoryjnych;
• wywozu osadów ściekowych;
• kosztów roboczogodziny ochrony oczyszczalni ścieków w Przyszowicach;
• usług remontowych.

Na potwierdzenie Spółka przedłożyła liczne zestawienia tabelaryczne oraz kopie umów dotyczące wszystkich ww. usług. Łączny wzrost kosztów usług obcych wpływa na wzrost ceny zbiorowego odprowadzania ścieków o 1,35 zł;

• wzrost kosztów energii elektrycznej w związku ze zmianą ceny energii czynnej z 344,89 zł/MWh na 508,01 zł/MWh oraz opłat dystrybucyjnych z 218,24 zł/MWh na 410,58 zł/MWh, co potwierdzono przedłożeniem stosownych umów i tabelarycznymi zestawieniami, w tym obrazującymi wzrost kosztów energii elektrycznej w stosunku do kosztów aktualnej taryfie i wzrostu ceny po odjęciu kosztów pozostałej działalności (oparto się na poziomie zużycia energii w 2021 r.);
• wzrost kosztów wynagrodzeń z narzutami, co spowodowane jest wzrostem najniższego wynagrodzenia oraz zmianą wskaźników makroekonomicznych. Na pierwszy okres obowiązywania nowej taryfy został on zaplanowany na podstawie planu wynagrodzeń na 2023 r., uwzgledniającego wzrost kosztów wynagrodzeń w latach 2022-2023 (w aktach sprawy) oraz średniorocznego wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych, co zobrazowano w stosownej tabeli;
• wzrost kosztów ogólnozakładowych ze względu na opisany wyżej wzrost kosztów wynagrodzeń z narzutami oraz wzrost kosztów energii elektrycznej, materiałów biurowych, obsługi prawnej i medycyny pracy w stosunku do założeń w aktualnej taryfie. Zostało to zobrazowane w tabeli zmiany kosztów ogólnozakładowych w nowej taryfie w stosunku do kosztów zaplanowanych w dotychczasowej taryfie na okres 25-36 m-ca. Klucze podziału tych kosztów nie uległy zmianie w stosunku do taryf dotychczasowych. Pomimo wzrostu kosztów ogólnozakładowych na ściekach o 9 484,56 zł, to faktycznie w projekcie taryfy uwzględniono wzrost o 5 490,63 zł ze względu na wzrost sprzedaży usług w zakresie prowadzonej działalności kanalizacyjnej. Spółka załączyła w tym zakresie plan kosztów wynagrodzeń na 2023 r. oraz umowy na obsługę prawną Spółki.

Spółka uzasadniła we wniosku powyższe przesłanki oraz przedłożyła dokumenty i kalkulacje na ich poparcie, w tym w toku postępowania, na żądanie organu I instancji, Wnioskodawca uzupełnił materiał dowodowy o stosowne informacje, wyjaśnienia i dokumenty (pisma z dnia 27 i 29 września 2023 r. i 18 października 2023 r.) Dodatkowo, przy piśmie z dnia 27 września 2023 r. Spółka przedłożyła poprawiony projekt taryfy oraz nowe tabele A-I, w których uwzględniła częściowo sugestie organu I instancji i w konsekwencji zredukowała wysokość niezbędnych przychodów i proponowanych taryfowych cen usług Przedsiębiorstwa w zakresie zbiorowego odprowadzania ścieków. Organ odwoławczy te działania Spółki ocenia pozytywnie, a składane przez nią wyjaśnienia uznaje za pełne, spójne i logiczne, a przy tym poparte materiałem dowodowym. Klarowne wyjaśnienia co do meritum sprawy Przedsiębiorstwo przedstawiło również w odwołaniu.

Jak wynika z akt sprawy Spółka przedłożyła do zatwierdzenia projekt niejednolitej i wieloczłonowej taryfy za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i za zbiorowe odprowadzanie ścieków na terenie gminy Gierałtowice, na okres 3 lat, uzasadnienie oraz wymagane przepisami prawa załączniki. Strona wyodrębniła 5 taryfowych grup odbiorców w zakresie zaopatrzenia w wodę i 4 taryfowe grupy odbiorców w zakresie zbiorowego odprowadzania ścieków. W każdej z grup przewidziano też opłatę abonamentową. Ostatecznie Wnioskodawca zaplanował wzrost cen 1 m ³ dostarczonej wody dla odbiorców o 14,39% (9,14 zł) w całym okresie obowiązywania nowej taryfy w stosunku do cen obecnie obowiązujących (7,99 zł). Natomiast dla odbiorców zbiorowego odprowadzania ścieków Spółka zaplanowała wzrost cen 1 m³ odprowadzanych ścieków o 43,55% (15,79 zł) w całym okresie obowiązywania nowej taryfy w stosunku do cen obecnie obowiązujących (11,00 zł). Nadmienić należy, że obowiązujące aktualnie ceny usług w obu podstawowych działalnościach Przedsiębiorstwa nie uległy zmianie ani przy zatwierdzaniu taryfy w 2021 r., ani w 2018 r.

W ocenie organu odwoławczego, przedłożony przez Spółkę wniosek o skrócenie obowiązywania taryfy oraz zatwierdzenie taryfy za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków na terenie gminy Gierałtowice, wraz z dodatkowymi informacjami, wyjaśnieniami i dokumentami przedłożonymi w toku postępowania zarówno na wezwania regulatora, jak i w treści odwołania, w sposób spójny i kompletny przedstawia stan faktyczny sprawy, stanowisko i argumenty Wnioskodawcy, wskazuje uzasadnione przypadki (w rozumieniu art. 24j ust. 1 uzzwoś), uzasadniające skrócenie obowiązującej taryfy, wykazuje wysokość niezbędnych przychodów uzasadniających poziom projektowanych cen i stawek opłat. Słusznie w tym kontekście Wnioskodawca podnosi w odwołaniu, że jeżeli organ regulacyjny ustalił, że całokształt przedłożonego przez Stronę na poparcie swoich twierdzeń, bogatego materiału dowodowego zawierał braki, to nie powinien poprzestać na jednokrotnym wezwaniu Spółki do złożenia wyjaśnień i dodatkowych dokumentów (pismo z dnia 1 września 2023 r.), lecz po uzyskaniu odpowiedzi (pisma z dnia 27 i 29 września 2023 r.) zobowiązany był ponownie wezwać Stronę do dostarczenia dalszych wyjaśnień i dokumentów, z dokładnym sprecyzowaniem, co do których kosztów oraz jakiego konkretnie stopnia ich uszczegółowienia oczekuje, a przede wszystkim jakie konkretnie dokumenty Wnioskodawca winien organowi dostarczyć. Spółka bowiem mogła poczuć się zaskoczona stanowiskiem organu regulacyjnego i jego argumentacją zawartą w skarżonej decyzji w sytuacji, gdy przed wydaniem ww. decyzji organu I instancji z dnia 3 listopada 2023 r., regulator nie sygnalizował jej uchybień wniosku w zakresie braków dowodowych, szczegółowo wskazanych dopiero w uzasadnieniu tej decyzji w celu wykazania niemożliwości uwzględnienia wniosku Strony. Zgodnie z art. 8 § 1 Kpa organy administracji publicznej prowadzą postępowanie w sposób budzący zaufanie jego uczestników do władzy publicznej, kierując się zasadami proporcjonalności, bezstronności i równego traktowania. W myśl art. 9 Kpa są też obowiązane do należytego i wyczerpującego informowania stron o okolicznościach faktycznych i prawnych, które mogą mieć wpływ na ustalenie ich praw i obowiązków będących przedmiotem postępowania administracyjnego. Organy czuwają nad tym, aby strony i inne osoby uczestniczące w postępowaniu nie poniosły szkody z powodu nieznajomości prawa, i w tym celu udzielają im niezbędnych wyjaśnień i wskazówek. Zasada ignorantia iuris nocet, sprowadzająca się do założenia, że wszystkie przedsiębiorstwa wodociągowo-kanalizacyjne muszą orientować się doskonale w każdym meandrze zawitej materii prawnej postępowania taryfowego, nie ma mocy ani powszechnie obowiązującej i oparcia konstytucyjnego (nie jest to zasada konstytucyjna, ani traktatowa) ani też nie dominuje w postępowaniu administracyjnym przed zasadami o władzy publicznej (art. 8 §  1 Kpa) i informowania stron (art. 9 Kpa). Rolą organu regulacyjnego jest  zidentyfikowanie w materiale dowodowym obszarów wymagających doprecyzowania lub uszczegółowienia w stopniu pozwalającym na ocenę materiału i rozstrzygnięcie sprawy, a następnie umożliwienie stronie dokonania uzupełnień w tym zakresie, w tym po raz kolejny, jeśli strona - w ocenie organu - nie wyjaśniła i nie udokumentowała wszystkich okoliczności sprawy. Zdaniem jednak organu odwoławczego, wyjaśnienia i informacje Wnioskodawcy - biorąc pod uwagę potrzeby oceny, analizy i weryfikacji, do której zobowiązany jest regulator w myśl art, 24c ust. 1 uzzwoś, a także potrzeby oceny przesłanek skróceniowych - były wystarczające, podobnie jak materiał dowodowy, który Spółka przedłożyła na ich poparcie. Mając na uwadze realia niniejszej sprawy, niezasadne i niecelowe byłoby więc obligowanie Przedsiębiorstwa do przedkładania dodatkowych wyjaśnień i dowodów, a co za tym idzie warunkowanie uwzględnienia wniosku Strony z dnia 28 sierpnia 2023 r. od ich przedłożenia. W sprawie zgromadzony bowiem został wyczerpujący materiał dowodowy, umożliwiający jej prawidłowe rozstrzygnięcie, i w tym sensie za niezasadny należy uznać podniesiony w odwołaniu zarzut naruszenia przez organ regulacyjny art. 7 i 77 § 1 Kpa w zw. z art. 27c ust. 1 uzzwoś. Zgodnie z art. 7 Kpa w toku postępowania organy administracji publicznej stoją na straży praworządności, z urzędu lub na wniosek stron podejmują wszelkie czynności niezbędne do dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego oraz do załatwienia sprawy, mając na względzie interes społeczny i słuszny interes obywateli. Przepis ten nakłada więc na organ administracji publicznej przeprowadzenie postępowania dowodowego z własnej inicjatywy. Z kolei z przepisu 77 § 1 Kpa wynika dla organu administracji publicznej obowiązek zgromadzenia w sposób wyczerpujący materiału dowodowego, a następnie wszechstronnego rozpatrzenia całokształtu tego materiału. Organ regulacyjny, wydając zaskarżoną decyzję, nie naruszył wspomnianych przepisów postępowania.

Odmiennie natomiast ocenić należy realizację przez organ I instancji zasady swobodnej oceny zgromadzonego materiału dowodowego (art. 80 Kpa) oraz zgodność decyzji kończącej postępowanie przed organem regulacyjnym z określonym w art. 107 §  Kpa wymogiem należytego uzasadnienia decyzji od strony faktycznej i prawnej, a w konsekwencji również — z art. 8 Kpa. Przygotowane przez organ I instancji uzasadnienie powinno zostać sporządzone w sposób kompletny, zawierający uzasadnienie faktyczne i prawne, w tym m.in. powinno uwzględniać pełną ocenę materiału dowodowego. Uzasadnienie faktyczne oznacza, że organ najpierw podaje fakty, na których oparł rozstrzygnięcie, a następnie dokonuje oceny przyjętego stanu faktycznego w świetle obowiązującego porządku prawnego — tj. uzasadnienie prawne. Wyjaśnienie podstawy prawnej decyzji administracyjnej, z przytoczeniem przepisów prawa, polega nie tylko na obowiązku powołania podstawy prawnej w każdej decyzji, lecz także na wszechstronnym wyjaśnieniu, dlaczego organ administracji publicznej rozstrzygający sprawę zastosował określony przepis, względnie też, dlaczego przyjął daną wykładnię, gdy strona przedstawiła wykładnię odmienną. Biorąc pod uwagę stan zgromadzonego materiału dowodowego, w ocenie organu odwoławczego, argumenty faktyczne i prawne podniesione przez organ I instancji w zakresie oceny wskazanych przez Stronę przesłanek skróceniowych oraz projektu taryfy i jej uzasadnienia nie były uzasadnione. Zdaniem Prezesa PGW WP materiał dowodowy zgromadzony w sprawie, w tym informacje i wyjaśnienia przedstawione przez Wnioskodawcę w toku postępowania przed organem I instancji oraz uzupełnione o wyjaśnienia zawarte w odwołaniu, w tym przedłożenie przez Spółkę poprawionego projektu taryfy przy piśmie z dnia 27 września 2023 r. umożliwia pozytywną ocenę złożonego wniosku o skrócenie obowiązującej taryfy. W ocenie bowiem organu odwoławczego, analiza akt sprawy prowadzi do konstatacji, że - biorąc pod uwagę całokształt materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie na tle obiektywnych i powszechnie znanych czynników kształtujących sytuację ekonomiczną w kraju na przestrzeni ostatnich lat - wszystkie wskazywane przez Spółkę przesłanki mające stanowić uzasadniony przypadek skrócenia dotychczasowej taryfy, o którym mowa w art. 24j uzzwoś, są zasadne i zostały w sposób wystarczający udokumentowane.

Ponadto dokonana przez organ Il instancji ocena, weryfikacja i analiza projektu taryfy (w wersji załączonej do akt przy piśmie z dnia 27 września 2023 r.) oraz jego uzasadnienia (art. 24c ust. 1 pkt 1 i 2 uzzwoś) wskazuje na ich prawidłowość. Podstawowym kryterium uzasadniającym zatwierdzenie taryfy jest jej zgodność z przepisami ustawy zzwoś oraz ustawy z dnia 20 lipca 2017 r. - Prawo wodne, która musi zostać w każdym przypadku potwierdzona. Drugim warunkiem zatwierdzenia taryfy jest uzasadnienie wzrostu cen racjonalnymi kosztami lub zmianą warunków ekonomicznych. Ustawa zzwoś wskazuje bowiem, że organ analizuje zmiany warunków ekonomicznych wykonywania przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne działalności gospodarczej oraz weryfikuje koszty związane ze świadczeniem usług, poniesione w latach obrachunkowych obowiązywania poprzedniej taryfy, ustalone na podstawie ewidencji księgowej, z uwzględnieniem planowanych zmian tych kosztów w okresie obowiązywania taryfy, pod względem celowości ich ponoszenia w celu zapewnienia ochrony interesów odbiorców usług przed nieuzasadnionym wzrostem cen (art. 24c ust. 1 pkt 2 uzzwoś). Do wydania decyzji zatwierdzającej taryfę konieczny jest pozytywny wynik zarówno analizy, jak i weryfikacji (art. 24c ust. 2 uzzwoś). Wyjaśnić w tym miejscu należy, że kosztami uzasadnionymi są koszty niezbędne do wykonywania zobowiązań powstałych w związku z prowadzoną przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne działalnością (użyteczności publicznej) w zakresie zbiorowego dostarczania wody oraz zbiorowego odprowadzania ścieków i przyjmowane przez to przedsiębiorstwo do kalkulacji cen i stawek opłat ustalonych w taryfie w sposób ekonomicznie uzasadniony, z zachowaniem należytej staranności zmierzającej do ochrony interesów odbiorców usług. Aby koszty mogły być uznane za uzasadnione, muszą spełniać łącznie trzy kryteria: niezbędności, ekonomicznej zasadności oraz należytej staranności mającej za cel interesy odbiorców. Pierwsze kryterium oznacza, że koszt musi być poniesiony, aby wykonać dla odbiorcy przedmiotową usługę obecnie oraz w przyszłości. W tym zakresie, kosztem uzasadnionym będzie więc koszt, którego żadną miarą nie da się uniknąć, by należycie wywiązać się ze zobowiązań wobec odbiorcy usług. Zasadność ekonomiczna polega z kolei na tym, że koszt będący podstawą kalkulacji cen i stawek opłat w taryfie, musi mieć uzasadnienie ekonomiczne. Oznacza to konieczność rozpatrzenia relacji poniesionego wydatku do uzyskanego efektu. Sam fakt ponoszenia określonego wydatku nie przesądza jeszcze, że jest to wydatek uzasadniony.

Jak wyżej wskazano, przedłożony wniosek taryfowy, w ocenie organu odwoławczego, nie budzi zastrzeżeń, w tym nie stwierdzono przejawów naruszenia zasady ochrony odbiorców usług przed nieuzasadnionym wzrostem cen i stawek opłat orz naruszenia zasad: eliminowania subsydiowania skrośnego i uzyskania niezbędnych przychodów przez Przedsiębiorstwo. Spółka w swoich wyjaśnieniach podniosła okoliczności uzasadniające zaproponowanie cen za świadczone usługi we wnioskowanej wysokości, w tym prawidłowo wyodrębniła taryfowe grupy odbiorców oraz zaplanowała wzrost innych kosztów niż te, które powołała jako przesłanki skróceniowe, tylko w okresie niepokrywającym się z obowiązującą taryfą, uwzględniając tym samym specyfikę trybu specjalnego, przewidzianego w art. 24j uzzwoś. W okresie natomiast pokrywającym się z taryfą, o której skrócenie zabiega, prawidłowo utrzymała poziom tych kosztów na poziomie zaplanowanym w obowiązującej taryfie, zwiększając (w całym okresie projektowanej taryfy) wyłącznie koszty wskazane jako przesłanki skróceniowe. Zdaniem organu odwoławczego, taryfa i zaproponowane w niej koszty posiadają również uzasadnienie ekonomiczne, umożliwiające regulowanie bieżących, stałych i niezależnych od Wnioskodawcy zobowiązań, co przełoży się na możliwość świadczenia dalszych usług oraz ich dotychczasową jakość. Zauważyć również należy, że Gmina Gierałtowice - wbrew stanowisku organu I instancji - skorzystała w sposób wystarczający z rozwiązań mających na celu ograniczenie negatywnych skutków wzrostu cen ścieków dla odbiorców końcowych, co wykazano szczegółowo powyżej.

W ocenie Prezesa PGW Wody Polskie przedstawione koszty działalności przedsiębiorstwa są uzasadnione i w wystarczający sposób wykazane, a zgromadzony materiał dowodowy pozwala na wydanie decyzji rozstrzygającej sprawę co do istoty. Według organu odwoławczego koszty działalności Przedsiębiorstwa przedstawione w złożonym wniosku taryfowym, a dodatkowo uzupełnione o dokumenty i wyjaśnienia, do złożenia których regulator wzywał Spółkę w toku postępowania, umożliwiają pozytywną ocenę złożonego projektu taryfy, gdyż uzasadniają zaproponowane przez Wnioskodawcę ceny na kolejne lata obowiązywania taryfy.

Zgodnie z art. 24c ust. 2 uzzwoś, jeżeli wynik oceny projektu taryfy, weryfikacji kosztów związanych ze świadczeniem usług lub analizy zmiany warunków ekonomicznych wykonywania przez przedsiębiorstwo wodociągowo-kanalizacyjne działalności gospodarczej jest pozytywny, organ zatwierdza taryfę w drodze decyzji. W niniejszej sprawie wynik oceny taryfy jest pozytywny, wobec czego należało uznać odwołanie Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o. w Przyszowicach za uzasadnione i zatwierdzić taryfę zgodnie z przedłożonym wnioskiem.

Mając na względzie wskazane wyżej okoliczności Prezes Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie orzekł jak w sentencji.

Ocena wynikająca z ustaleń materialnoprawnych w warunkach niniejszej sprawy nie jest uniwersalna, ale odnosi się wyłącznie do warunków wykonywania działalności wodociągowo-kanalizacyjnej przez Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o. w Przyszowicach.

Na mocy niniejszej decyzji, organ II instancji zobowiązuje Dyrektora RZGW w Gliwicach PGW Wody Polskie do ogłoszenia taryfy zgodnie z przepisem art. 24e ust. 1 uzzwoś.

                                                                                                                                         

 

POUCZENIE

 

Niniejsza decyzja jest ostateczna w administracyjnym toku instancyjnym.

Na niniejszą decyzję przysługuje skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Skargę wnosi się w terminie 30 dni od daty doręczenia decyzji, za pośrednictwem organu ją wydającego, jak stanowi art. 53 § 1 i art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2023 r. poz. 1634; dalej jako: ppsa).

Na mocy art. 230 § 1 ppsa od przedmiotowej skargi pobiera się wpis stały zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U z 2021 r. poz. 535). Zgodnie z art. 239 § 1 pkt 4 oraz art. 243 ppsa, skarżący ma możliwość ubiegania się o zwolnienie od kosztów albo przyznanie prawa pomocy. Prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Wniosek ten wolny jest od opłat sądowych.

 

 

Otrzymują:

1. Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o. w Przyszowicach — za pośrednictwem pełnomocnika adwokata pana Roberta Dopierały, Kancelaria Domański Dopierała Radcy Prawni i Adwokaci sp. p., Al. W. Korfantego 8/3, 44-100 Gliwice;

2. Wójt Gminy Gierałtowice, ul. Ks. Roboty 48, 44-186 Gierałtowice;
3. Dyrektor Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej w Gliwicach Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie, ul. Sienkiewicza 2, 44-100 Gliwice;
4. a/a.

 

 

Załącznik do decyzji

Prezesa Państwowego Gospodarstwa Wodnego Wody Polskie

dnia 23 lutego 2024 r

znak KWT.70.318.2023

 

PRZEDSIĘBIORSTWO GOSPODARKI

            KOMUNALNEJ Sp. z o.o.

44-178 Przyszowice, ul. K. Miarkl 1

              NIP 969-13-93-388

…………………………………………………..                                                

                         Pieczątka

Państwowego przedsiębiorstwa wod-kan

 

Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej Sp. z o.o. w Przyszowicach

TARYFA DLA ZBIOROWEGO ZAOPATRZENIA W WODĘ I ZBIOROWEGO ODPROWADZANIA ŚCIEKÓW

obowiązująca na terenie Gminy Gierałtowice na okres

3 lat

 

(podpisy osób reprezentujących przedsiębiorstwo wod-kan)

 

 

 

Przyszowice, 2023

1. Informacje ogólne.

Niniejsza taryfa obejmuje zestawienie cen i stawek opłat za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzenie ścieków obowiązujące na terenie Gminy Gierałtowice na okres 3 lat.

Taryfa określa również warunki stosowania cen i stawek opłat.

Wniosek o zatwierdzenie taryfy, w tym niniejsza taryfa, opracowane zostały na podstawie przepisów:

• ustawy z dnia 7 czerwca 2001 r. o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków (t.j. Dz. U.2023 r. poz. 537), zwanej dalej ustawą,
• rozporządzenia Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z dnia 27 lutego 2018 r. w sprawie określania taryf, wzoru wniosku o zatwierdzenie taryfy oraz warunków rozliczeń za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków (t.j. Dz. U. z 2022, poz. 1074), zwanego dalej rozporządzeniem,
• rozporządzenia Ministra Budownictwa z dnia 14 lipca 2006 r. w sprawie sposobu realizacji obowiązków dostawców ścieków przemysłowych oraz warunków wprowadzania ścieków do urządzeń kanalizacyjnych (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r. poz. 1757), zwanego dalej rozporządzeniem dotyczącym warunków wprowadzania ścieków przemysłowych,
• obwieszczenia Ministra Infrastruktury z dnia 5 sierpnia 2022 roku - w sprawie wysokości stawek opłaty podwyższonej obowiązujących od dnia 1 stycznia 2023 r. (M.P.2022.823), zwane dalej obwieszczeniem.

Taryfowe ceny i stawki opłat dotyczą wszystkich Odbiorców usług wodociągowych i kanalizacyjnych świadczonych przez Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej sp. z o.o. w Przyszowicach.

Stosownie do art. 22 ustawy, taryfy obejmują także cenę za wodę zużytą do zasilania publicznych fontann, na cele przeciwpożarowe, do zraszania publicznych ulic i publicznych terenów zielonych, oraz wodę pobraną z publicznych studni i zdrojów ulicznych.

 

2. Rodzaje prowadzonej działalności.

Przedsiębiorstwo Gospodarki Komunalnej sp. z o.o. (Przedsiębiorstwo) prowadzi działalność w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzenia ścieków na terenie gminy Gierałtowice.

Przedmiotem działania Przedsiębiorstwa jest hurtowy zakup i dostarczanie wody, oraz odprowadzenie i oczyszczanie ścieków przy pomocy urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych będących w posiadaniu Przedsiębiorstwa.

Przedsiębiorstwo prowadzi działalność na podstawie:

• zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków na obszarze gminy Gierałtowice, wydanego przez Wójta gminy Gierałtowice, decyzja z dnia 6.06.2005 r., Nr OŚ 0l54/1/2005,
• regulaminu dostarczania wody i odprowadzania ścieków na terenie Gminy Gierałtowice uchwalonego przez Radę Gminy Gierałtowice w dniu 27.03.2019 r., uchwała Nr VII/61/2019.

 

3. Rodzaj i struktura taryfy

Przedsiębiorstwo uwzględniając przepisy § 14 rozporządzenia taryfowego przygotowało taryfę, która zawiera:

• jednolite ceny za m³ dostarczonej wody i zróżnicowane stawki opłat abonamentowych w złotych na odbiorcę usług na miesiąc. W myśl § 14 pkt 1 lit. b oraz pkt 2 lit. b rozporządzenia taryfowego jest to taryfa niejednolita, wieloczłonowa,
• jednolite ceny za m³ odprowadzonych ścieków i zróżnicowane stawki opłat abonamentowych na odbiorcę na miesiąc; jest to także taryfa niejednolita, wieloczłonowa,
• stawkę opłaty za przekroczenie warunków wprowadzania ścieków przemysłowych do urządzeń kanalizacyjnych Przedsiębiorstwa. Stawka ta zgodnie z § 5 pkt 5 rozporządzenia taryfowego uzależniona jest od przepustowości oczyszczalni, stosowanej technologii oczyszczania ścieków komunalnych oraz uzyskania stopnia redukcji ładunku zanieczyszczeń i sposobu stosowania osadów ściekowych.

 

4. Taryfowe grupy odbiorców usług.

W zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę alokowano koszty na pięć grup odbiorców usług a dla zbiorowego odprowadzania ścieków na cztery grupy odbiorców usług, ze względu na zróżnicowanie stawek opłat abonamentowych oraz podział odbiorców na gospodarstwa domowe i pozostałych odbiorców, tj:

Dla zbiorowego zaopatrzenia w wodę wyodrębniono:

Grupa I - W1: Gospodarstwa domowe rozliczane za ilość dostarczonej wody na podstawie wskazań wodomierza głównego,

Grupa 2 - W2: Pozostali odbiorcy usług wodociągowych rozliczani ilość dostarczonej wody na podstawie wskazań wodomierza głównego,

Grupa 3 - W3: Osoby korzystający z lokali w budynkach wielolokalowych, użytkownicy lokali użytkowych, usługowych i handlowych w budynkach wielolokalowych. Opłatę abonamentową grupy W3 stosuje się również jako opłatę dodatkową do opłaty w grupie W1 i W2 w przypadku odbiorców rozliczanych według wodomierza dodatkowego mierzącego ilość wody bezpowrotnie zużytej lub dodatkowego wodomierza na ujęciu własnym,

Grupa 4 - W4: Odbiorcy usług zbiorowego zaopatrzenia w wodę rozliczani za ilość dostarczanej wody na podstawie przepisów dotyczących przeciętnych norm zużycia wody,

Grupa 5 - W5: Gmina rozliczana z zakresu art. 22 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków za wodę zużytą na cele ppoż. w oparciu o informację od jednostek straży pożarnej o ilości zużytej wody.

 

Dla zbiorowego odprowadzenia ścieków wyodrębniono:

Grupa 1 - K1: Gospodarstwa domowe korzystający wyłącznie z usług zbiorowego odprowadzania ścieków,

Grupa 2 - K2: Gospodarstwa domowe korzystające z usług zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków,

Grupa 3 - K3: Pozostali odbiorcy usług zbiorowego odprowadzania ścieków korzystający wyłącznie z usług zbiorowego odprowadzania ścieków,

Grupa 4 - K4: Pozostali odbiorcy usług zbiorowego odprowadzania ścieków korzystający z usług zbiorowego zaopatrzenia w wodę i zbiorowego odprowadzania ścieków.

 

5. Rodzaj i wysokość cen i stawek opłat.

W rozliczeniach za dostarczoną do Odbiorców usług wodę obowiązuje taryfa składająca się z:

• ceny wyrażonej w złotych za 1 m³ dostarczonej wody,
• stawki opłaty abonamentowej w złotych na punkt poboru na miesiąc, którą Odbiorca usług rozliczany na podstawie odczytu wodomierza głównego jest obowiązany zapłacić Przedsiębiorstwu za utrzymanie w gotowości do świadczenia usług urządzeń wodociągowych oraz jednostkę usługi odczytu wodomierza głównego i rozliczenia należności za ilość dostarczanej wody,
• stawki opłaty abonamentowej w złotych na punkt poboru na miesiąc za usługę odczytu wodomierza dodatkowego i rozliczenia ilości wody bezpowrotnie zużytej oraz odczyt i rozliczenie należności z osobą korzystającą z lokalu w budynku wielolokalowym,
• stawki opłaty abonamentowej w złotych na punkt poboru na miesiąc, którą Odbiorca usług rozliczany na podstawie przepisów dotyczących przeciętnych norm zużycia wody jest obowiązany zapłacić Przedsiębiorstwu za utrzymanie w gotowości do świadczenia usług urządzeń wodociągowych oraz jednostkę rozliczenia należności za ilość dostarczanej wody,
• stawki opłaty abonamentowej w złotych na punkt poboru na miesiąc, którą Gmina rozliczana w oparciu o informację od jednostek straży pożarnej o ilości zużytej wody, tj. w sposób jak na podstawie przepisów dotyczących przeciętnych norm zużycia wody jest obowiązany zapłacić Przedsiębiorstwu utrzymanie w gotowości do świadczenia usług urządzeń wodociągowych, w tym utrzymanie hydrantów oraz jednostkę rozliczenia należności za ilość dostarczanej wody.

 

W rozliczeniach za odprowadzone ścieki Odbiorców usług zbiorowego odprowadzania ścieków obowiązuje taryfa składająca się z:

1. w przypadku grup odbiorców K1 i K3:

• ceny wyrażonej w złotych za 1 m³ odebranych ścieków,
• stawki opłaty abonamentowej w złotych na punkt poboru na miesiąc, którą Odbiorca usług rozliczany na podstawie odczytu przyrządu pomiarowego jest obowiązany zapłacić Przedsiębiorstwu za utrzymanie w gotowości do świadczenia usług urządzeń kanalizacyjnych oraz jednostkę usługi odczytu wodomierza i rozliczenia należności za ilość odebranych ścieków,
  2. przypadku grup odbiorców K2 i K4:
• ceny wyrażonej w złotych za 1 m³ odebranych ścieków,
• stawki opłaty abonamentowej w złotych na punkt poboru na miesiąc, którą Odbiorca usług rozliczany na podstawie odczytu wodomierza jest obowiązany zapłacić Przedsiębiorstwu za utrzymanie w gotowości do świadczenia usług urządzeń kanalizacyjnych. W przypadku tych grup Odbiorców usług, którzy są równocześnie odbiorcami usług wodociągowych, stawki opłat abonamentowych nie zawierają kosztów odczytu i rozliczenia, ponieważ koszty odczytu i rozliczenia ponoszą oni w stawce opłaty abonamentowej dla wody.

 

 

 

Tabela 1 Wysokość cen i stawek opłat abonamentowych dotycząca zbiorowego zaopatrzenia w wodę w okresie od 1 do 12 miesiąca obowiązywania nowej taryfy w złotych.

Lp.	Taryfowa grupa odbiorców usług	Cena zł/l m3		Stawka opłaty abonamentowej zł/punkt poboru/miesiąc
		netto	brutto	netto	brutto
0	1	2	3	4	5
1	Grupa W1	8,68	9,37	9,95	10,75
2	Grupa W2	8,68	9,37	9,95	10,75
3	Grupa W3	8,68	9,37	5,50	5,94
4	Grupa W4	8,68	9,37	9,42	10,17
5	Grupa W5	8,68	9,37	8,19	8,85

 

Tabela 2 Wysokość cen i stawek opłat abonamentowych dotycząca zbiorowego zaopatrzenia w wodę w okresie od 13 do 24 obowiązywania nowej taryfy w złotych.

Lp.	Taryfowa grup odbiorców usług	Cena zł/l m3		Stawka opłaty abonamentowej zł/punkt poboru/miesiąc
		netto	brutto	netto	brutto
0	1	2	3	4	5
1	Grupa W1	9,05	9,77	9,95	10,75
2	Grupa W2	9,05	9,77	9,95	10,75
3	Grupa W3	9,05	9,77	5,50	5,94
4	Grupa W4	9,05	9,77	9,42	10,17
5	Grupa W5	9,05	9,77	8,19	8,85

 

Tabela 3 Wysokość cen i stawek opłat abonamentowych dotycząca zbiorowego zaopatrzenia w wodę w okresie od 25 do 36 miesiąca obowiązywania nowej taryfy w złotych.

Lp.	Taryfowa grupa odbiorców usług	Cena zł/1 m3		Stawka opłaty abonamentowej zł/punkt poboru/miesiąc
		netto	brutto*	netto	brutto
0	1	2	3	4	5
1	Grupa W1	9,14	9,87	9,95	10,75
2	Grupa W2	9,14	9,87	9,95	10,75
3	Grupa W3	9,14	9,87	5,50	5,94
4	Grupa W4	9,14	9,87	9,42	10,17
5	Grupa W5	9,14	9,87	8,19	8,85

 

 

 

Tabela 4. Wysokość cen i stawek opłat abonamentowych za zbiorowe odprowadzanie ścieków w okresie od 1 do 12 miesiąca obowiązywania nowej taryfy w złotych.

Lp.	Taryfowa grupa odbiorców usług	Cena zł/l m3		Stawka opłaty abonamentowej zł/punkt poboru/miesiąc
		netto	brutto	netto	brutto
0	1	2	3	4	5
1	Grupa KI	15,39	16,62	9,95	10,75
2	Grupa K2	15,39	16,62	4,45	4,81
3	Grupa K3	15,39	16,62	9,95	10,75
4	Grupa K4	15,39	16,62	4,45	4,81

 

Tabela 5. Wysokość cen i stawek opłat abonamentowych za zbiorowe odprowadzanie ścieków w okresie od 13 do 24 miesiąca obowiązywania nowej taryfy w złotych.

Lp.	Taryfowa grupa odbiorców usług	Cena zł/l m3		Stawka opłaty abonamentowej zł/punkt poboru/miesiąc
		netto	brutto	netto	brutto
0	1	2	3	4	5
1	Grupa KI	15,72	16,98	9,95	10,75
2	Grupa K2	15,72	16,98	4,45	4,81
3	Grupa K3	15,72	16,98	9,95	10,75
4	Grupa K4	15,72	16,98	4,45	4,81

 

Tabela 6. Wysokość cen i stawek opłat abonamentowych za zbiorowe odprowadzanie ścieków w okresie od 25 do 36 miesiąca obowiązywania nowej taryfy w złotych.

Lp.	Taryfowa grupa odbiorców usług	Cena zł/l rn3		Stawka opłaty abonamentowej zł/punkt poboru/miesiąc
		netto	brutto	netto	brutto
0	1	2	3	4	5
1	Grupa KI	15,79	17,05	9,95	10,75
2	Grupa K2	15,79	17,05	4,45	4,81
3	Grupa K3	15,79	17,05	9,95	10,75
4	Grupa K4	15,79	17,05	4,45	4,81

* Do cen i stawek opłat netto, określonych w kolumnach 2 i 4 w tabelach 1 - 6 doliczono obowiązujący podatek od towarów i usług (VAT), zgodnie z § 2 pkt 1, 2 i 6 rozporządzenia. Zgodnie z obowiązującymi od 01.01.2011 r. przepisami, stawka podatku VAT wynosi 8%.

 

 

Stawki opłat za przekroczenie warunków wprowadzania ścieków przemysłowych do urządzeń kanalizacyjnych.

I. Zasady naliczania opłat za przekroczenie warunków wprowadzania ścieków przemysłowych do urządzeń kanalizacyjnych.

1. Warunki wprowadzania ścieków do urządzeń kanalizacyjnych Przedsiębiorstwa są określone w umowie o zaopatrzenie w wodę i odprowadzenie ścieków lub w umowie o odprowadzenie ścieków.  

2. W przypadku stwierdzenia przez Przedsiębiorstwo naruszenia przez Odbiorcę warunków wprowadzania ścieków do urządzeń kanalizacyjnych, Przedsiębiorstwo może naliczać opłatę za przekroczenie tych warunków.

3. Podstawą stwierdzenia przekroczenia dopuszczalnego stanu ścieków lub dopuszczalnych wartości wskaźników zanieczyszczeń w ściekach wprowadzanych do urządzeń kanalizacyjnych Przedsiębiorstwa są wyniki analiz fizyko-chemicznych ścieków, pobranych w punkcie kontrolno-pomiarowym wskazanym w umowie, w czasie okresowych kontroli prowadzonych na podstawie zapisów ustawy oraz rozporządzenia dotyczącego warunków wprowadzania ścieków przemysłowych.

4. Odbiorca uiszcza opłaty za przekroczenie warunków wprowadzania ścieków przemysłowych do urządzeń kanalizacyjnych, naliczane w sposób opisany w punkcie III, powiększone o należny podatek VAT.

5. Opłaty za przekroczenie dopuszczalnego stanu ścieków lub dopuszczalnych wartości wskaźników zanieczyszczeń we wprowadzanych ściekach, są naliczane za ścieki wprowadzane w okresie obliczeniowym.

6. Okres obliczeniowy - jest to okres od dnia przeprowadzenia kontroli do dnia ustania przekroczeń.

7. Za dzień ustania przekroczeń przyjmuje się dzień wpływu do siedziby Przedsiębiorstwa pisemnego wniosku Odbiorcy o przeprowadzenie ponownej kontroli w związku z ustaniem przekroczeń warunków dopuszczalnych wprowadzania ścieków, jeżeli ta kontrola potwierdzi ustanie przekroczeń.

8. Ilość ścieków odprowadzona w okresie obliczeniowym określana jest na podstawie zapisów ustawy.

9. Pisemny wniosek Odbiorcy o przeprowadzenie ponownej kontroli w związku z ustaniem przekroczeń warunków dopuszczalnych wprowadzania ścieków, równoznaczny jest ze zleceniem Przedsiębiorstwa przeprowadzenia ponownej kontroli.

10. W przypadku, gdy ponowna kontrola, wykonana na zlecenie Odbiorcy, nie potwierdzi ustania przekroczeń, Przedsiębiorstwo nalicza opłatę na podstawie przekroczeń, jakie wykazała ta kontrola, począwszy od dnia jej przeprowadzenia.

11. Przeprowadzone z inicjatywy Przedsiębiorstwa kontrole warunków dopuszczalnych odprowadzania ścieków przemysłowych, w ramach realizacji jej obowiązków ustawowych wykonywane są na koszt Przedsiębiorstwa.

12. Kontrole przeprowadzone na wniosek Odbiorcy wykonywane są na koszt Odbiorcy.

 

 

II. Jednostkowe stawki opłat za przekroczenie warunków wprowadzania ścieków przemysłowych w oparciu o obwieszczenie Ministra Infrastruktury z dnia 5 sierpnia 2022 roku – w sprawie wysokości stawek opłaty podwyższonej obowiązujących od dnia 2023 r. (M.P.2022.823).

Lp.	Wskaźnik zanieczyszczenia	Jednostka	Wartość dopuszczalna	Stawka jednostkowa [zł/kg] netto *
1.	Temperatura	°C	35	1)
2.	Odczyn pH	pH	6,5 – 9,0	2)
3.	Rtęć	mg Hg/l	0,06	1326,83 zł
4.	Kadm	mg Cd/l	0,4	1326,83 zł
5.	Heksachlorocykloheksan (HCH)	mg Hg/l	0(1)	1326,83 zł
6.	Pentachlorofenol (PCP) [2, 3, 4, 5, 6-pięciochloro-1 -hydroksybenzen] i jego sole	mg PCP/l	2	1326,83 zł
7.	Aldryna, dieldryna,endryna, izodryna	mg/l	03)	1447,00 zł
8.	Dwuchloro-dwufenylo-trójchloetan (DDT)	mg/l	03)	1447,00 zł
9	Wielopierścieniowe chlorowane dwufenyle (PCB)	mg/l	03)	1447,00 zł
10.	Wielopierścieniowe chlorowane trójfenyle (PCT)	mg/l	03)	1447,00 zł
11.	Heksachlorobenzen (HCB)	mg HCB/l	2	1326,83 zł
12.	Heksachlorobutadien (HCBD)	mg HCBD/l	3	1326,83 zł
13.	Trichlorometan (chloroform) (CHCl3)	mg CHCl3/l	2	1326,83 zł
14.	1,2-dichloroetan (EDC)	mg EDC/l	0,2	1326,83 zł
15.	Trichloroetylen (TRI)	mg TRI/l	0,2	1326,83 zł
16.	Tetrachloroetylen (PER)	mg PER/l	1	1326,83 zł
17.	Trichlorobenzen (TCB) jako suma trzech izomerów (1,2,3-TCB + 1,2,4-TCB + 1,2,5-TCB)	mg TCB/l	0,1	1326,83 zł
18.	Zawiesiny ogólne	mg/l	600	5,62 zł
19.	Chemiczne zapotrzebowanie tlenu (ChZTCr)	mg O₂/l	1200	18,22 zł
20.	Pięciodobowe biochemiczne zapotrzebowanie tlenu (BZT5)	mg O₂/l	600	30,32 zł
21.	Azot amonowy	mg NNH4/l	100	30,32 zł
22.	Azot azotynowy	mg NNO2/l	10	30,32 zł
23.	Azot ogólny	mg N/l	100	30,32 zł
24.	Fosfor ogólny	mg P/l	15	30,32 zł
25.	Chlorki	mg Cl/l	1000	5,62 zł
26.	Siarczany	mg SO4/l	500	5,62 zł
27.	Siarczyny	mg SO3/l	10	18,22 zł
28.	Antymon	mg Sb/l	0,5	994,76 zł
29.	Arsen	mg As/l	0,5	994,76 zł
30.	Bar	mg Ba/l	5	796,13 zł
31.	Beryl	mg Be/l	1	796,13 zł
32.	Bor	mg B/l	10	796,13 zł
33.	Cynk	mg Zn/l	5	796,13 zł
34.	Cyna	mg Sn/l	2	796,13 zł
35.	Chrom+6	mg Cr/l	0,2	994,76 zł
36.	Chrom ogólny	mg Cr/l	1	796,13 zł
37.	Kobalt	mg Co/l	1	796,13 zł
38.	Miedź	mg Cu/l	1	994,76 zł
39.	Molibden	Mg Mo/l	1	796,13 zł
40.	Nikiel	Mg Ni/l	1	994,76 zł
41.	Ołów	mg Pb/l	1	994,76 zł
42.	Selen	mg Se/l	1	796,13 zł
43.	Srebro	mg Ag/l	0,5	994,76 zł
44.	Tal	Mg Tl/l	1	796,13 zł
45.	Tytan	Mg Ti/l	2	796,13 zł
46.	Wanad	mg V/l	2	796,13 zł
47.	Chlor wolny	mg Cl2/l	1	994,76 zł
48.	Chlor całkowity	mg Cl2/l	4	994,76 zł
49.	Cyjanki związane	mg CN/l	5	796,13 zł
50.	Cyjanki wolne	mg CN/l	0,5	994,76 zł
51.	Fluorki	mg F/l	20	303,30 zł
52.	Siarczki	mg S/l	1	994,76 zł
53.	Rodanki	mg CNS/l	30	530,71 zł
54.	Fenole lotne (indeks fenolowy)	mg/l	15	530,71 zł
55.	Węglowodory ropopochodne	mg/l	15	530,71 zł
56.	Substancje ekstrahujące się eterem naftowym	mg/l	100	530,71 zł
57.	Insektycydy fosforoorganiczne	mg/l	0,1	1326,83 zł
58.	Lotne związki chloroorganiczne (VOX)	mg Cl/l	1,5	994,76 zł
59.	Adsorbowalne związki chloroorganiczne (AOX)	mg Cl/l	1	994,76 zł
60.	Lotne węglowodory aromatyczne (BTX – benzen, toulen, ksylen)	mg/l	1	994,76 zł
61.	Surfakanty anionowe (substancje powierzchniowo czynne anionowe)	mg/l	15	530,71 zł
62.	Surfakanty niejonowe (substancje powierzchniowo czynne niejonowe)	mg/l	20	530,71 zł

¹⁾ jednostkowa stawka opłaty podwyższonej za przekroczenie dopuszczalnej temperatury wprowadzanych ścieków za 1 m3:
 a) za ścieki, których temperatura przekracza dopuszczalną wysokość o mniej niż 5°C - wynosi 0,75 zł za każdy stopień przekroczenia
 b) za ścieki, których temperatura przekracza dopuszczalną wysokość o 5°C i więcej - wynosi 1,52 zł za każdy stopień przekroczenia

²⁾ jednostkowa stawka opłaty podwyższonej za przekroczenie dopuszczalnego odczynu wprowadzanych ścieków za 1 m3:
 a) za ścieki, których pH jest wyższe od górnej albo niższe od dolnej wartości dopuszczalnej o mniej niż 0,5 pH - wynosi 1,52 zł,
 b) za ścieki, których pH jest wyższe od górnej albo niższe od dolnej wartości dopuszczalnej o 0,5 pH do 1,5 pH - wynosi 3,80 zł,

 c) za ścieki, których pH jest wyższe od górnej albo niższe od dolnej wartości dopuszczalnej o więcej niż 1,5 pH do 2,5 pH- wynosi 7,59zł,

 d) za ścieki, których pH jest wyższe od górnej albo niższe od dolnej wartości dopuszczalnej o więcej niż 2,5 pH - wynosi 14,70 zł.

³⁾ Substancje, których produkcja, stosowanie i wprowadzenie do obrotu jest w Polsce zabronione.

 

*Do wszystkich stawek opłat określonych powyżej będzie doliczony podatek od towarów i usług według stawki obowiązującej w dacie wystawienia faktury.

III. Metodyka naliczania opłat za przekroczenie warunków wprowadzania ścieków przemysłowych do urządzeń kanalizacyjnych.

1. Przekroczenia dopuszczalnego stanu ścieków (Grupa I)

A) Wysokość opłaty za przekroczenie dopuszczalnej temperatury wprowadzanych ścieków ustala się:

a) za ścieki, których temperatura przekracza dopuszczalną wielkość o mniej niż 5°C, według wzoru:

Opt = (Ta – Td) x V x Ct1

b) za ścieki, których temperatura przekracza dopuszczalną wielkość o 5°C i więcej, według wzoru:

Opt = (Ta – Td) x V x Ct2

Objaśnienia symboli:

Opt - opłata za przekroczenie dopuszczalnej temperatury (w zł)

(Ta – Td) - ilość stopni przekroczenia dopuszczalnej temperatury

Ta - temperatura ścieków stwierdzona podczas kontroli (w °C)

Td - temperatura ścieków - dopuszczalna (w °C)

V - ilość odprowadzonych ścieków w okresie obliczeniowym (w m³),

X - znak mnożenia

Ct1 - jednostkowa stawka opłaty za przekroczenie dopuszczalnej wartości temperatury o mniej niż 5^oC za każdy stopień przekroczenia (w zł/m³ ), zgodnie z przedstawioną w pkt II Tabelą

Ct2 - jednostkowa stawka opłaty za przekroczenie dopuszczalnej wartości temperatury o 5°C i więcej za każdy stopień przekroczenia (w zł/ m³), zgodnie z przedstawioną w pkt II Tabelą

 

B) Wysokość opłaty za przekroczenie dopuszczalnego odczynu wprowadzanych ścieków ustala się:

a) za ścieki, których pH jest wyższe od górnej lub niższe od dolnej wartości dopuszczalnej o mniej niż 0,5 jednostki pH, według wzoru: Opo = V x CpH1

b) za ścieki, których pH jest wyższe od górnej lub niższe od dolnej wartości dopuszczalnej o 0,5 do 1,5 jednostki pH, według wzoru Opo = V x CpH2

c) za ścieki, których pH jest wyższe od górnej lub niższe od dolnej wartości dopuszczalnej o więcej niż 1,5 do 2,5 jednostki pH, według wzoru: Opo = V x CpH3

d) za ścieki, których pH jest wyższe od górnej lub niższe od dolnej wartości dopuszczalnej o więcej niż 2,5 jednostki pH, według wzoru: Opo = V x CpH4

 

 

Objaśnienia symboli:

Opo - opłata za przekroczenie dopuszczalnego odczynu (w zł)

V - ilość odprowadzonych ścieków w okresie obliczeniowym (w m³),

x - znak mnożenia

CpH1 - jednostkowa stawka opłaty za ścieki, których pH jest wyższe od górnej albo niższe od dolnej wartości dopuszczalnej o mniej niż 0,5 pH (w zł/ m³), zgodnie z przedstawioną w pkt II Tabelą

CpH2 - jednostkowa stawka opłaty za ścieki, których pH jest wyższe od górnej albo niższe od dolnej wartości dopuszczalnej o 0,5 pH do 1,5 pH (w zł/ m³), zgodnie z przedstawioną w pkt II Tabelą

CpH3 - jednostkowa stawka opłaty za ścieki, których pH jest wyższe od górnej albo niższe od dolnej wartości dopuszczalnej o więcej niż 1,5 pH do 2,5 pH(w zł/ m³), zgodnie z przedstawioną w pkt II Tabelą

CpH4 - jednostkowa stawka opłaty za ścieki, których pH jest wyższe od górnej albo niższe od dolnej wartości dopuszczalnej o więcej niż 2,5 pH (w zł/ m³), zgodnie z przedstawioną w pkt II Tabelą

Za przekroczenie dopuszczalnych wartości równocześnie w obu wskaźnikach z Grupy I opłata obliczana będzie jako suma opłat dla tych wskaźników.

2. Przekroczenia dopuszczalnego składu ścieków (Grupa II, III i IV)

Wysokość opłaty za przekroczenie dopuszczalnych wartości wskaźników zanieczyszczeń we wprowadzanych ściekach ustala się według wzoru:

Opw =  (Sa - Sd)/1000 x V x Cj

 

Objaśnienia symboli:

Opw - opłata za przekroczenie dopuszczalnych wartości wskaźników zanieczyszczeń (w zł)

Sa - wielkość stężenia określona na podstawie analizy (w g/ m³)

Sd - wielkość stężenia dopuszczalnego (w g/ m³)

V - ilość odprowadzonych ścieków w okresie obliczeniowym (w m³),

x - znak mnożenia

Cj - jednostkowa stawka opłaty za 1kg substancji, w tym substancji wyrażonej jako wskaźnik (w zł/kg), zgodnie z przedstawioną w pkt II Tabelą

Za równoczesne przekroczenie dopuszczalnych wartości kilku wskaźników z grupy II opłata obliczana będzie tylko dla wskaźnika, który pociąga za sobą najwyższą opłatę.

Za równoczesne przekroczenie dopuszczalnych wartości kilku wskaźników z grupy III opłata obliczana będzie jako suma opłat dla wszystkich tych wskaźników.

Opłata za równoczesne przekroczenie wskaźników grupy II i III obliczana będzie jako suma opłat za wskaźniki grupy II i III, wyliczana według w/w zasad.

 

6. Warunki rozliczeń z uwzględnieniem wyposażenia nieruchomości w przyrządy i urządzenia pomiarowe.

Rozliczenia za zbiorowe zaopatrzenie w wodę i zbiorowe odprowadzanie ścieków prowadzone są zgodnie z przepisami ustawy i rozporządzenia.

Odbiorcy, których budynki, lokale lub nieruchomości zostały wyposażone w wodomierze, są rozliczani z ilości wody dostarczonej zgodnie ze wskazaniami wodomierza.

W razie braku wodomierza ilość dostarczonej wody ustalona jest na podstawie przepisów dotyczących przeciętnych norm zużycia wody.

W przypadku stwierdzenia niesprawności wodomierza, jeżeli umowa nie stanowi inaczej, ilość pobranej wody ustala się na podstawie średniego zużycia wody w okresie do 3 miesięcy przed stwierdzeniem niesprawności wodomierza, a gdy nie jest to możliwe - na podstawie średniego zużycia wody w analogicznym okresie roku ubiegłego lub iloczynu średniomiesięcznego zużycia wody w roku ubiegłym i liczby miesięcy nieprawidłowego działania wodomierza.

W przypadkach braku wyposażenia budynków w urządzenia pomiarowe, ilość odebranych ścieków, zgodnie z art. 27 ust. 5 ustawy, ustala się jako równą ilość wody pobranej lub określonej w umowie.

W rozliczeniach ilości odprowadzonych ścieków, ilość bezpowrotnie zużytej wody uwzględnia się wyłącznie wówczas, gdy wielkość jej zużycia na ten cel ustalona jest na podstawie dodatkowego wodomierza zainstalowanego na koszt Odbiorcy usług (art. 27 ust. 6 ustawy).

Jeżeli Odbiorca pobiera wodę z ujęć własnych i wprowadza ścieki do urządzeń będących w posiadaniu Przedsiębiorstwa, w razie braku urządzeń pomiarowych, ilość odprowadzonych ścieków jest ustalona jako równa ilości wody pobranej, ustalonej na podstawie wskazań wodomierza własnego zainstalowanego na koszt Przedsiębiorstwa.

Jeżeli Odbiorca, pobiera wodę z ujęć własnych oraz urządzeń będących w posiadaniu Przedsiębiorstwa i wprowadza ścieki do urządzeń posiadanych przez Przedsiębiorstwo, w razie braku urządzeń pomiarowych ilość odprowadzonych ścieków jest ustalana jako suma wskazań wodomierza własnego i wodomierza głównego.

Ilość odprowadzonych ścieków w budynkach wyposażonych w urządzenia pomiarowe ustala się w oparciu o ich wskazania.

Opłaty abonamentowe na Odbiorcę na miesiąc mają zastosowanie:

1. w rozliczeniach w oparciu o wskazania wodomierza głównego lub urządzenia pomiarowego,
2. w rozliczeniach w oparciu o wskazania wodomierza dodatkowego wody bezpowrotnie zużytej, a także w rozliczeniach z Osobą korzystającą z lokalu w budynku wielolokalowym,
3. w rozliczeniach na podstawie przepisów dotyczących przeciętnych norm zużycia wody, w tym także w przypadku Gminy rozliczanej z zakresu art. 22 ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków za wodę zużytą na cele ppoż.

Opłaty abonamentowe są pobierane niezależnie od tego czy Odbiorca usług wodociągowych lub kanalizacyjnych pobierał wodę lub odprowadzał ścieki, czy też nie.

 

7. Warunki stosowania cen i stawek opłat.

Przedsiębiorstwo ustaliło niezbędne przychody dla potrzeb obliczenia taryfowych cen i stawek opłat, uwzględniając koszy bieżącej eksploatacji i utrzymania dostosowane do planów działalności. Przedsiębiorstwo w roku obowiązywania nowych taryf założyło minimalny poziom marży zysku w celu zapewnienia ochrony ekonomicznych interesów odbiorców usług.

7.1. Zakres świadczonych usług dla poszczególnych taryfowych grup odbiorców usług.

Przedmiot działania, w zakresie objętym ustawą, stanowi zakup i dostarczanie wody oraz odprowadzanie i oczyszczanie ścieków, za pomocą urządzeń wodociągowych i urządzeń kanalizacyjnych, będących w posiadaniu Przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwo zobowiązane jest do zapewnienia ciągłości dostaw wody o odpowiedniej jakości i w odpowiedniej ilości oraz niezawodnego odprowadzania ścieków, mając na uwadze zapewnienie odpowiednich standardów w zakresie obsługi odbiorców usług oraz wymogi prawne ochrony środowiska.

W zakresie zbiorowego zaopatrzenia w wodę dokonano podziału odbiorców na grupy ze względu na zróżnicowanie kosztów wchodzących w skład stawek opłat i tak:

• w grupach I i II odbiorcy rozliczani na podstawie wodomierza głównego, w skład stawki opłaty abonamentowej skalkulowano zgodnie z § 2 pkt 6 rozporządzenia taryfowego koszty odczytu, koszty rozliczenia i koszty gotowości do świadczenia usług wodociągowych,
• w grupie III w rozliczeniach z osobą w lokalu wielolokalowym lub na podstawie wodomierza mierzącego ilość wody bezpowrotnie zużytej, w skład stawki opłaty abonamentowej skalkulowano zgodnie z § 2 pkt 6, w związku z § 13 ust. 3 rozporządzenia taryfowego koszty odczytu i koszty rozliczenia,
• w grupach IV i V w rozliczeniach na podstawie przepisów dotyczących przeciętnych norm zużycia wody oraz w przypadku gminy na cele z art. 22 ustawy w skład stawki opłaty abonamentowej skalkulowano zgodnie z § 2 pkt 6, w związku z § 13 ust. 4 rozporządzenia taryfowego koszty rozliczenia i koszty gotowości do świadczenia usług wodociągowych. Koszty opłaty abonamentowej w grupie V są wyższe od grupy IV, ponieważ w skład tej opłaty weszły koszty utrzymania hydrantów.

W przypadku zbiorowego odprowadzania ścieków podobnie jak w przypadku wody koszty odprowadzania i oczyszczania ścieków są jednakowe dla wszystkich odbiorców, dlatego też cena jest jednakowa. Grupy odbiorców zostały wyodrębnione ze względu na sposób rozliczeń. Odbiorcy usług rozliczani są na podstawie odczytu wodomierza głównego i w tym przypadku opłata abonamentowa została ustalona na podstawie kosztów gotowości do świadczenia usług zbiorowego odprowadzania ścieków, bez kosztów odczytu i rozliczenia, ponieważ koszty odczytu i rozliczenia odbiorcy Ci ponoszą w zakresie rozliczenia wody oraz na podstawie odczytu urządzenia pomiarowego, dla których w stawce opłaty abonamentowej skalkulowano koszty odczytu i rozliczenia oraz koszty gotowości do świadczenia usług.

7.2. Standardy jakościowe obsługi Odbiorców usług.

1. Przedsiębiorstwo prowadzi działalność zgodnie z ustawą i rozporządzeniem taryfowym, o których mowa w pkt. 1 oraz z regulaminem dostarczania wody i odprowadzania ścieków obowiązującym na obszarze gminy Gierałtowice.
2. Przedsiębiorstwo zapewnia zdolność posiadanych urządzeń wodociągowych i kanalizacyjnych do realizacji dostaw wody w wymaganej ilości i pod odpowiednim ciśnieniem oraz dostaw wody i odprowadzania ścieków w sposób ciągły i niezawodny.
3. Przedsiębiorstwo realizuje wymagania dotyczące jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi określone w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 7 grudnia 2017r (Dz. U. poz. 2294) w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi.
4. Przedsiębiorstwo dostarcza wodę lub odprowadza ścieki na podstawie umowy zawartej na piśmie z Odbiorcą usług.
5. Przedsiębiorstwo zapewnia pokrycie kosztów zakupu, zainstalowania i utrzymania wodomierza głównego.
6. Przedsiębiorstwo zapewnia kontrolę ilości i jakości odprowadzonych ścieków oraz kontrolę przestrzegania warunków wprowadzania ścieków do urządzeń kanalizacyjnych.
7. Przedsiębiorstwo zapewnia informowanie Odbiorców w sprawach dotyczących realizacji usług wodociągowych i kanalizacyjnych łącznie z informacjami taryfowymi.
8. Przedsiębiorstwo przyjmuje przez całą dobę zgłoszenia i reklamacje Odbiorców usług